Utworzono: 02.07.2017r.

Napój aloesowy w restauracji Trattoria w Jarosławiu (Podkarpacie)

Restauracja Trattoria - Jarosław.

Jarosław to miasto położone nad rzeką San, w województwie podkarpackim, siedziba powiatu jarosławskiego. Do połowy XIX wieku Jarosław miał status miasta prywatnego. Było to korzystne dla jego rozwoju, a bogactwo Jarosławia stało się z czasem wręcz legendarne. Było ono wynikiem położenia miasta na skrzyżowaniu ważnych europejskich szlaków kupieckich, a także licznych przywilejów, o które zabiegali jego właściciele. Najsłynniejszymi były jarmarki jarosławskie, z których największym był trwający przez cztery tygodnie sierpniowy, zwany jarmarkiem „jarosławskim” lub „wielkim”, na który zjeżdżali z mnogością towarów kupcy z całej Europy i Bliskiego Wschodu. Na jarmarki spędzano nierzadko do 40 tysięcy wołów, co stawiało Jarosław pośród miast szczycących się organizowaniem największych targów w całej Europie Środkowej. Dzięki położeniu nad spławną rzeką w XVI i XVII wieku miasto było także ważnym portem na Sanie, skąd spławiano towary aż do Gdańska. Dla turysty, współczesny Jarosław to przede wszystkim aż dwie turystyczne trasy podziemne oraz liczne zabytki.

W centrum miasta, od czerwca 2008 roku, gości zaprasza restauracja Trattoria, specjalizująca się w kuchni śródziemnomorskiej (choć w jej ofercie nie brakuje także dań kuchni polskiej). Nazwa Trattoria jest trochę myląca, gdyż nie jest to klasyczny (skromniejszy niż restauracja) włoski lokal gastronomiczny. Bowiem typowa trattoria to jadłodajnia otwarta codziennie, gdzie nie ma karty dań, jedzenie jest skromne, ale obfite, bazujące głównie na regionalnych i lokalnych przepisach, wino sprzedawane jest na karafki, ceny są niskie i gdzie główny nacisk kładzie się na stałą klientelę, a nie na wykwintność kuchni. Bywa, że w trattoriach klienci zasiadają przy dużych, wspólnych stołach (przyp. Wikipedia).

W jarosławskiej restauracji jest menu, nie ma wspólnych stołów, oferta kulinarna jest bardzo bogata, a ceny umiarkowane.

Restauracja mieści się w narożnej kamienicy przy jednej z uliczek odchodzących od rynku. Lokal jest piętrowy i składa się z kilku, niewielkich pomieszczeń. W dolnej części znajduje się pokaźny bar i drewniane schody wiodące na górę. W salach panuje lekki półmrok ze względu na słabe naturalne oświetlenie wpadające przez nieduże okna. Wystrój jest naturalny i ciepły: dużo tu drewna, surowej czerwonej cegły, kwiatów i nastrojowego oświetlenia. Ogólnie jest tu kameralnie i klimatycznie.

Menu (wybrane pozycje)

Przekąski :

- Antipasti dla dwóch osób (brushette, szynkę parmeńska z melonem, salami, ser gorgonzola, suszony pomidor z serkiem, oliwki, kapary, pesto, grissini oraz koreczki a’la caprese) – 27,00 zł

- Królewskie krewetki duszone w białym winie z pomidorami i czosnkiem – 21,00 zł (5 sztuk)

- Serek camembert zapieczony w panierce podawany z żurawiną – 15,00 zł

- Naleśnik faszerowany szpinakiem z odrobiną czosnku – 12,00 zł

Zupy:

- Aromatyczna zupa a’la cebulowa zapiekana ciastem francuskim z kminkiem i żółtym serem – 9,00 zł

- Barszcz czerwony na wędzonce podawany z mięsnymi uszkami – 8,00 zł

Dania drugie:

- Lasagne z sosem mięsnym bolonese, beszamelowym i parmezanem – 18,00 zł

- Penne z krewetkami królewskimi (mięsiste krewetki w aromatycznym sosie śmietanowym z borowikami, suszonym pomidorem, parmezanem) – 22,00 zł

- Kurczak w sosie szpinakowo-śmietanowym – 21,00 zł

- Schab w sosie z borowików podawany z frytkami i surówką – 25,00 zł

Inne propozycje:

- Grog ziołowy z jagermeistrem – 10,00 zł (jak podaje Wikipedia, jägermeister to niemiecki likier ziołowo-korzenny o słodko-gorzkim smaku, zawiera 35% alkoholu, natomiast grog to rum lub inny silny trunek, rozcieńczony wodą; zawierać może sok z cytrusów, cynamon, gorącą wodę lub cukier dla poprawy smaku)

- Zestawy obiadowe - codziennie inne propozycje (zupa + do wyboru dwa drugie dania) – 16,00 zł

Zamówiłam: Warzywa z pary (4,00 zł), do tego ziemniaczane puree za 4,00, surówkę z marchewki (3,50 zł) oraz napój aloesowy w cenie 5,00 zł za 150 ml

Danie podano dosyć szybko, bo i potrawa była niezbyt wyszukana. Za to lekka i zdrowa. W smaku trochę ostro-gorzka dzięki dodatkowi kiełków rzodkiewki. Z zestawem warzyw i puree świetnie współgrała świeża, dobrze doprawiona surówka z marchewki z odrobiną słodkich brzoskwiń w syropie. I jeśli w tym przypadku wszystko było dosyć proste i przygotowane poprawnie (choć brokuły raczej z pary nie były, tylko z grilla), to w przypadku napoju aloesowego było całkiem ciekawie i egzotycznie. 30% wyciąg z aloesu zaserwowany z miąższem i kawałkami winogron oraz kruszonym lodem miał delikatny zapach aloesu, w smaku był lekko słodki i doskonale orzeźwiający.