Brwinów to miasto położone 25 km na południowy-zachód od centrum Warszawy, w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim. Najstarszy pisemny zapis mówiący o Brwinowie pojawia się w dokumencie biskupa poznańskiego Wojciecha z 1406 r. Charakterystyczna dla miasta jest urozmaicona zabudowa, z przewagą budownictwa jednorodzinnego.

W centrum Brwinowa, przy ul. Grodziskiej 3a, znajduje się cukiernia. Założona przez Kazimierza Jarzynę, funkcjonuje od 43 lat. W 2010 roku przy cukierni powstała kawiarnia z ogródkiem letnim.

Wieniec-Zdrój to uzdrowisko położone w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Brześć Kujawski, kilka kilometrów na zachód od centrum Włocławka.

W 1889 roku baron Leopold Kronenberg, do którego należały dobra w Brzeziu i Wieńcu, uzyskał koncesję na poszukiwanie między innymi złóż węgla brunatnego. Z czterech odwiertów wypłynęła woda o silnym zapachu siarkowodoru. Okazało się, że woda ta jest najbogatsza w zawartość siarki w Europie (33 %). Baron nie był jednak zainteresowany budową sanatorium, ograniczył się tylko do wybudowania wanien w pałacu w Wieńcu. Dwie wanny były dla gości, a na podwórzu jedna dla ludności.

Uzdrowisko powstało z inicjatywy Stanisława Smolki, który wydzierżawił 7 ha lasów od dyrekcji lasów państwowych, tuż przy granicy lasów Kronenberga. Początek uzdrowiska datowany jest na 19 kwietnia 1923 roku, kiedy to w kancelarii notarialnej zawiązano spółkę Zdrojowisko Siarczane Wieniec.

Częstochowa to miasto na prawach powiatu położone w północnej części województwa śląskiego, główny polski ośrodek kultu maryjnego i pielgrzymowania. Kluczową arterią miasta jest powstała w I połowie XIX wieku aleja Najświętszej Maryi Panny. Szeroka na 44 m i długa na 1,5 km ulica prowadzi ze Starego Miasta (plac Ignacego Daszyńskiego) do parków podjasnogórskich.

Od placu Daszyńskiego odchodzi ulica Berka Joselewicza. Pod numerem 12, od prawie 20 lat, działa hotel Wenecki z restauracją i salą konferencyjną. Dla mnie mistrzostwem świata jest maksymalne wykorzystanie w sumie niewielkiej działki, pośrodku której znajduje się parking. Zabudowa hotelowa szczelnie wypełnia wszystkie boki prostokątnego podwórka.

Wieluń to miasto o ponad 700-letniej historii, położone na południu woj. łódzkiego, siedziba powiatu wieluńskiego. W Wieluniu kilkakrotnie przebywał król Władysław Jagiełło, tu spędził dzieciństwo kronikarz Jan Długosz. Wieluń jest jednym z 25 miast wymienionych w kronice Janka z Czarnkowa jako obwiedzionych za czasów Kazimierza Wielkiego murami obronnymi.

W samym centrum miasta, w zabytkowej kamienicy działa restauracja „W Starym Rynku”.

Częstochowa to miasto na prawach powiatu położone w północnej części województwa śląskiego, główny polski ośrodek kultu maryjnego i pielgrzymowania. Kluczową arterią miasta jest powstała w I połowie XIX wieku aleja Najświętszej Maryi Panny. Szeroka na 44 m i długa na 1,5 km ulica prowadzi ze Starego Miasta do parków podjasnogórskich.

Mniej więcej  w połowie alei  znajduje się zabytkowy ratusz, który przez ponad sto lat był siedzibą administracyjnych władz miejskich. W 1967 roku został przekazany Muzeum Częstochowskiemu. Po remoncie w latach 2004-2006 prezentowana jest w nim stała wystawa „Dzieje miasta Częstochowy” oraz wystawy zmienne, realizowane w cyklu „Gabinet Wybitnych Częstochowian” i w Galerii Poddasze. Z wieży ratuszowej można oglądać panoramę miasta.

W sąsiedztwie ratusza, przy ulicy Nowowiejskiego 2, znajduje się budynek, na parterze którego przez prawie 60 lat funkcjonował setny sklep Społem „Setka”.  

Sklep zniknął z panoramy miasta w 2014r. Dwa lata temu zastąpiła go restauracja Setka Bistro, oferująca jedzenie na wagę. Lokal jest czynny codziennie od 11.00 do 19.00.

Radom to miasto na prawach powiatu, położone w południowej części województwa mazowieckiego, zamieszkiwane przez 200.000 mieszkańców. Pierwsza wzmianka pisana o Radomiu znajduje się w bulli papieża Hadriana IV z 1155 roku. Nazwa Radom może wywodzić się od imienia Radomir lub plemienia Radomierzan. Rozkwit miasta związany jest z panowaniem Jagiellonów.

Z Radomiem związane są dwa istotne wydarzenia historyczne. Pierwsze to uchwalenie przez Sejm Wielki w 1505 roku konstytucji „Nihil Novi” oraz zbioru praw polskich, tzw. statuty Jana Łaskiego. Drugie to protesty robotnicze w 1976 roku, które oceniane są jako początek zmian ustrojowych w kraju.  

Skierniewice to miasto z ponad 560-letnią tradycją, na prawach powiatu, położone w centralnej Polsce, między Warszawą a Łodzią, w województwie łódzkim, nad rzeką Łupią. Prawa miejskie uzyskały w 1457 roku. Dawniej miasto było własnością arcybiskupów gnieźnieńskich. Obecnie uznawane są za krajową stolicę nauk ogrodniczych, to tutaj swoją siedzibę ma Instytut Ogrodnictwa.

W centrum miasta, przez kilka lat działała o dobrej renomie kawiarnia Vanilla Cafe.

Jakiś czas temu kawiarnia została zamknięta na okres remontu. Byłam pewna, że po modernizacji będzie to ponowie kawiarnia. Tym bardziej że w oknach lokalu widniała informacja „zmieniamy się dla was”.

Milanówek to miasto (prawa miejskie od 1951 roku) położone 30 km na południowy-zachód od Warszawy, w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim. Dawniej Milanówek miał statut letniska, a jednym z pierwszych letników był Bolesław Prus.

Letnisko powstało na przełomie XIX i XX wieku. Michał Lasocki, właściciel majątku Milanówek, utworzył w 1899 roku spółkę „Kozłowski-Lasocki i spółka”, która dokonała podziału majątku na działki. W 1903 roku miała miejsce parcelacja terenów majątku Grudów, należącego do właścicieli fabryki gwoździ w Warszawie. Trzecia parcelacja nastąpiła w 1911 roku, tak samo terenów wsi Grudów, ale tych należących do Radziwiłłów.

Milanówek znany jest w kraju dzięki rodzeństwu Witczaków, które założyło w 1924 roku Centralną Doświadczalną Stację Jedwabniczą.

W czasie II wojny światowej Milanówek nazywano Małym Londynem. Funkcjonowały tu bowiem obok siebie dowództwa podziemne od szczebla gminnego do wojewódzkiego. Czasowo ulokowana była nawet siedziba Komendy Głównej z generałem Leopoldem Okulickim.

Pozostałością po letnisku są okazałe wille. Jedną z nich jest wybudowana w 1904 roku dla Artura Hosera willa Borówka (przy ulicy Królowej Jadwigi 5). Willa jest przykładem rezydencji zbudowanej w formie neogotyckiego zameczku z wieżą, wzbogaconego detalami zaczerpniętymi z innych stylów architektonicznych. Znajdujący się w obrębie posesji budynek gospodarczy pierwotnie mieścił powozownię, stajnię i mieszkanie dozorcy.

Od 2017 roku w willi działa restauracja o nazwie „Blueberry Duck”. Właściciel lokalu zapragnął bowiem nawiązać z jednej strony do nazwy willi (blueberry - borówka), a z drugiej do specjalności szefa kuchni - potraw z kaczki.       

Podzamcze to wieś położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec, u stóp najsłynniejszych na Jurze ruin Zamku Ogrodzienieckiego. Zamek, pierwotnie gotycki, był w posiadaniu Włodków, rozbudowany został przez Bonerów w latach 1530-60 do kształtu renesansowego. Zamieszkiwany do roku 1810, ale już w XVIII wieku był częściową ruiną.

Po przeciwnej stronie wsi znajduje się Góra Birów ze śladami wcześniejszego grodu, zniszczonego na przełomie XIII/XIV wieku oraz znaleziskami osadnictwa z epoki brązu i żelaza.

Tytuł

Knot 2018 roku

w kategorii:

Najgorsza obsługa kelnerska 

otrzymała

Restauracja Szafranowy Dwór

w

Strawczynku

Kodeń to dawne miasto (1511 - 1869), obecnie wieś położona nad Bugiem w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Kodeń. W 1513 roku Jan Sapieha zbudował tutaj zamek, który przez prawie 300 lat stanowił główną siedzibę rodową kodeńskiej linii Sapiehów. Obecnie miejscowość znana jest z sanktuarium oraz Kodeńskiej Kalwarii. Wiernych przyciąga słynący z cudów obraz Matki Bożej Gregoriańskiej (Guadalupeńskiej) zwanej także Matką Bożą Kodeńską - królową Podlasia, sprowadzony do Kodnia w 1631 roku. Obraz pochodzi z kaplicy papieskiej w Rzymie. 

Na potrzeby obsługi ruchu pielgrzymkowego i turystycznego, misjonarze Oblaci prowadzą Dom Pielgrzyma, który kilka lat temu został znacznie rozbudowany. Powstała także jadłodajnia, która zastąpiła starą kawiarenkę. 

Włodawa to miasto położone na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim, w województwie lubelskim, nad Włodawką i Bugiem przy granicy z Białorusią, na terenie Polesia. Polesie jest krainą geograficzną i historyczną, leżącą głównie na terytorium obecnej Białorusi i Ukrainy, a także częściowo Polski i Rosji. Po wojnie Polsce zwrócono jedynie niewielki skrawek byłego województwa poleskiego, tzw. Polesie Zachodnie, którego głównym miastem jest właśnie Włodawa.

Włodawa nazywana jest miastem trzech kultur. Do dziś zachowały się tutaj świątynie, przypominające o dawnej wielokulturowości miasta i regionu: kościół, cerkiew i synagogi – mała i duża. Corocznie jesienią jest tu organizowany Festiwal Trzech Kultur.

Przy jednej z głównych ulic w mieście - Partyzantów, od prawie ośmiu lat działa restauracja AtmosferaCaffe.  

Wisznice to dawne miasto, obecnie wieś położona nad rzeką Zielawą w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Wisznice.

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1446, co świadczyć może, że osada powstała wcześniej. Od początku XVI wieku Wisznice należały do magnackiego rodu Sapiehów i były położone na skrzyżowaniu szlaków wiodących z Radzynia i Parczewa  do Sławatycz i Włodawy oraz do Białej Podlaskiej. Około 1579 roku Sapiehowie wystarali się dla Wisznic o prawa miejskie z dwoma jarmarkami rocznie. Po rozbiorach, w 1835 roku Wisznice przeszły w ręce pułkownika Ignacego Sosnkowskiego, miasteczko ugruntowało swoją pozycję jako ośrodka handlu bydłem i końmi (herb Wisznic nawiązuje do tej tradycji: biały koń przywiązany do topoli).

Po odebraniu Wisznicom praw miejskich w 1869 roku gminę usytuowano w sąsiednim Horodyszczu.

Po roku 1875 tutejszą parafię greckokatolicką zastąpiła parafia prawosławna. Ta przestała funkcjonować po odzyskaniu niepodległości. Wtedy utworzono parafię neounicką, która działała do 1929 roku.

W okresie I wojny światowej Wisznice spłonęły. Podczas II wojny światowej w miejscowości utworzono getto, w którym stłoczono około dwa i pół tysiąca osób pochodzenia żydowskiego. Likwidacja getta nastąpiła we wrześniu 1942 roku.

Na terenie Wisznic znajduje się kilka pomników upamiętniających ofiary ostatniej wojny.

W Wisznicach krzyżują się dwie drogi: krajowa nr 63 oraz wojewódzka nr 812. Na ich skrzyżowaniu - w pobliżu ronda, pięć lat temu powstała Karczma Góralska (hotel, restauracja, sala weselna oraz minizoo).  

Sosnowica to wieś (dawniej miasto) położona w północnej części Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Sosnowica, na Polesiu. Polesie to kraina geograficzna i historyczna, leżąca głównie na terytorium obecnej Białorusi i Ukrainy, a także częściowo Polski i Rosji. Po wojnie Polsce zwrócono jedynie niewielki skrawek byłego województwa poleskiego, tzw. Polesie Zachodnie, którego głównym miastem jest Włodawa.

Dzieje Sosnowicy związane są z rodem Sosnowskich herbu Nałęcz, których najbardziej znanym przedstawicielem był wojewoda smoleński i hetman polny litewski Józef Sosnowski. Część założenia dworsko-parkowego Sosnowskich z zabytkową dworską oficyną zachowała się do dzisiaj. W drewnianym dworze, który spłonął w 1915 roku przebywał w charakterze nauczyciela młody Tadeusz Kościuszko. Przybył on do Sosnowicy w 1775 roku, po pobycie we Francji. Udzielał lekcji rysunku i malarstwa, matematyki oraz historii powszechnej córkom Sosnowskiego Katarzynie i Ludwice. Kościuszko zakochał się z wzajemnością w Ludwice, jednak hetman Sosnowski zdecydowanie odmówił małżeństwa swojej córki z ubogim szlachetką. Kościuszko usiłował porwać Ludwikę i ją poślubić w wiejskim kościółku, tak by postawić hetmana przed faktem dokonanym. Jednak ucieczka się nie udała, a upokorzony i zrozpaczony Kościuszko wyjechał do Ameryki.    

Zakochani mieli posadzić w parku sosnę i dąb. Splecione drzewa przywarły mocno do siebie. Sosna jednak uschła i kilkanaście lat temu runęła na ziemię.

Przez Sosnowicę przebiega droga wojewódzka nr 819 łącząca Parczew z Wolą Uhruską. Przy drodze, w centrum wsi, od 2015 roku gości zaprasza restauracja Sosnowicki Gościniec.    

Chełm to miasto położone w zachodniej części Polesia Wołyńskiego, nad rzeką Uherką - lewym dopływem Bugu. Miasto zamieszkuje około 65.000 mieszkańców. W przeszłości Chełm był jednym z głównych ośrodków osadniczych w rejonie środkowego Bugu i stolicą ukształtowanej w średniowieczu ziemi chełmskiej. Jako gród leżący na pograniczu wschodniej i zachodniej Słowiańszczyzny, podlegał wpływom katolicyzmu i prawosławia oraz był obiektem rywalizacji między Polską, Rusią, Litwą i Węgrami. W XIII wieku Chełm pełnił rolę stolicy Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. Przez wieki był zamieszkały przez różnorodną etniczno-religijnie ludność, złożoną z Polaków, Ukraińców, Żydów i przedstawicieli innych narodowości.

Chełm jest miastem bogatym w zabytki, co przyciąga turystów. Od kilku lat w mieście notowany jest znaczący ich wzrost. Nie dziwią więc nowe hotele. 3 lata temu powstał hotel Edels oferujący około 45 miejsc noclegowych w 23 pokojach (standard, apartamentach oraz rodzinnym). W cenie noclegu są oczywiście śniadania. Zauważyłam jednak, że poranny posiłek wykupują również goście nie nocujący w hotelu, np. kierowcy zmierzający od i do granicy w Dorohusku. Koszt takiego śniadania w formie bufetu szwedzkiego to 25,00 zł.

Chełm to miasto położone w zachodniej części Polesia Wołyńskiego, nad rzeką Uherką - lewym dopływem Bugu. Miasto zamieszkuje około 65.000 mieszkańców. W przeszłości Chełm był jednym z głównych ośrodków osadniczych w rejonie środkowego Bugu i stolicą ukształtowanej w średniowieczu ziemi chełmskiej. Jako gród leżący na pograniczu wschodniej i zachodniej Słowiańszczyzny, podlegał wpływom katolicyzmu i prawosławia oraz był obiektem rywalizacji między Polską, Rusią, Litwą i Węgrami. W XIII wieku Chełm pełnił rolę stolicy Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. Przez wieki był zamieszkały przez różnorodną etniczno-religijnie ludność, złożoną z Polaków, Ukraińców, Żydów i przedstawicieli innych narodowości.

Chełm jest miastem bogatym w zabytki. Jednym z nich jest kamienica na chełmskiej starówce przy ulicy Lubelskiej 27. Budynek powstał w 1890 r. według projektu Juliana Cieszkowskiego i stanowił własność żydowskiej rodziny Kupferów. Początkowo w budynku mieścił się jeden z pierwszych hoteli w Chełmie, a w okresie międzywojennym szereg sklepów i warsztatów rzemieślniczych. Obecnie w piwnicach kamienicy działa restauracja Gęsie Sprawki. Atrakcją miasta jest trasa turystyczna Chełmskich Podziemi Kredowych, której jedno z wyjść znajduje się właśnie w restauracji.    

Kilka lat temu restauracja przeszła Kuchenne Rewolucje. Na dobre klientom to nie wyszło, co sama niestety doświadczyłam. A tak swoją drogą, to formuła tego programu telewizyjnego jest niedorzeczna. To jest ośmieszanie się restauratorów. Bo, czy można sobie wyobrazić np. rewolucje prawnicze lub lekarskie? Albo ktoś zna się na tym, co robi, albo nie. W dodatku doradza to osoba, której restauracje mnie nie zachwyciły.    

Chełm to miasto położone w zachodniej części Polesia Wołyńskiego, nad rzeką Uherką - lewym dopływem Bugu. Miasto zamieszkuje około 65.000 mieszkańców. W przeszłości Chełm był jednym z głównych ośrodków osadniczych w rejonie środkowego Bugu i stolicą ukształtowanej w średniowieczu ziemi chełmskiej. Jako gród leżący na pograniczu wschodniej i zachodniej Słowiańszczyzny, podlegał wpływom katolicyzmu i prawosławia oraz był obiektem rywalizacji między Polską, Rusią, Litwą i Węgrami. W XIII wieku Chełm pełnił rolę stolicy Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. Przez wieki był zamieszkały przez różnorodną etniczno-religijnie ludność, złożoną z Polaków, Ukraińców, Żydów i przedstawicieli innych narodowości.

Chełm jest miastem bogatym w zabytki. Jednym z nich jest kościół pw. Rozesłania Świętych Apostołów, wybudowany w latach 1753-1758. Od 2011 roku swoją siedzibę ma tutaj Muzeum Parafialne, posiadające unikatowe zbiory. Muzeum zajmuje dwie loże po obu stronach prezbiterium.

Naprzeciwko świątyni, przy ulicy Reformackiej 7 znajduje się stara kamienica, w której od wielu lat działa restauracja Kozak „spełnione marzenie dwóch braci - Jacka i Mirka Kozak”. Restauracja ma stałe menu oraz „propozycje dań dnia”.   

Chełm leży w zachodniej części Polesia Wołyńskiego, nad rzeką Uherką - lewym dopływem Bugu. Miasto zamieszkuje około 65.000 mieszkańców. W przeszłości jeden z głównych ośrodków osadniczych w rejonie środkowego Bugu i stolica ukształtowanej w średniowieczu ziemi chełmskiej. Jako gród leżący na pograniczu wschodniej i zachodniej Słowiańszczyzny, podlegał wpływom katolicyzmu i prawosławia oraz był obiektem rywalizacji między Polską, Rusią, Litwą i Węgrami. W XIII wieku Chełm pełnił rolę stolicy Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. Chełm przez wieki zamieszkały był przez różnorodną etniczno-religijnie ludność, złożoną z Polaków, Ukraińców, Żydów i przedstawicieli innych narodowości.

Przed wojną były w mieście dwie synagogi: Wielka i Mała. Wielka została przez Niemców zburzona w latach 1940–1941. Mała, wybudowana ze składek ludności żydowskiej  w latach 1912-1914 - istnieje do dzisiaj. Nie jest to jednak oryginał, gdyż podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali i następnie spalili synagogę. Po wojnie synagoga została wyremontowana. Wpierw był tu skład mąki, później swoją siedzibę miała Naczelna Organizacja Techniczna.  

W 2004 roku budynek wystawiono na sprzedaż. Dawną bożnicę nabył mieszkaniec Chełma i otworzył kowbojską restaurację McKenzee Saloon.

Okuninka to wieś położona na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim, w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Włodawa, na terenie Polesia. Polesie jest krainą geograficzną i historyczną, leżącą głównie na terytorium obecnej Białorusi i Ukrainy, a także częściowo Polski i Rosji. Po wojnie Polsce zwrócono jedynie niewielki skrawek byłego województwa poleskiego, tzw. Polesie Zachodnie, którego głównym miastem jest Włodawa.

Gmina Włodawa to jeden z najpiękniejszych obszarów nizinnych w Polsce. O jej atrakcyjności decydują malownicze jeziora, duże kompleksy leśne oraz dolina Bugu z naturalnie meandrującą rzeką. Perłą gminy jest Jezioro Białe.

Okuninka (miejscowość letniskowa) oplata jezioro z trzech stron. Wody jeziora posiadają I klasę czystości oraz wysoką przeźroczystość. Osobliwością jest zawartość srebra oraz zaleganie pod dnem jeziora krystalicznie czystych wód polodowcowych, które zasilają wody jeziora z siedmiu źródeł.  

Nad południowo-zachodnim brzegiem jeziora znajduje się hotel SANVIT Lake Resort & Spa, którego większa część została oddana do użytku w 2016r. Na stronie hotelu jest informacja o restauracji hotelowej, jednak jest to raczej stołówka niż restauracja. Nie ma dań z karty, a posiłki serwowane są tylko o określonych porach (śniadania w formie stołu szwedzkiego w godz.: 7.30 – 10.30, obiady dnia: 13.00 - 15.00, ciepłe kolacje bufetowe: 18.00 – 20.00).

Urszulin to wieś  położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, na terenie Polesia. Polesie to kraina geograficzna i historyczna, leżąca głównie na terytorium obecnej Białorusi i Ukrainy, a także częściowo Polski i Rosji. Po wojnie Polsce zwrócono jedynie niewielki skrawek byłego województwa poleskiego, tzw. Polesie Zachodnie, którego głównym miastem jest Włodawa. W 1990 utworzono Poleski Park Narodowy, w którego bezpośrednim sąsiedztwie leży Urszulin. Dyrekcja parku mieści się przy ul. Lubelskiej 3a w Urszulinie. Za miedzą, pod numerem 4a znajduje się kompleks hotelowo-restauracyjny Drob. Kompleks powstał 11 lat temu, a jego nazwa pochodzi od nazwiska jego właścicieli.