W Otwocku, 3 marca 2019 roku odbędzie się VII edycja ogólnopolskiego biegu pamięci Żołnierzy Wyklętych „Tropem Wilczym”, któremu będzie towarzyszył piknik historyczny, poczęstunek (ognisko z pieczeniem kiełbasek, grochówka) oraz inscenizacja wojenna.

Otwock to miasto malowniczo położone nad rzeką Świder, w jego ujściu do Wisły, otulone sosnowymi lasami. Leży w środku województwa mazowieckiego, 25 km od centrum stolicy. Obejmuje obszar 47 km kw.

Ponad 40 % powierzchni miasta zajmują lasy sosnowe, których właściwości kwalifikują je do typu lasów uzdrowiskowych. Ich charakter został wykorzystany przez lekarzy osiadłych w mieście, zakładających szpitale i sanatoria. Unikalny mikroklimat przyczynił się do nadania miastu w 1923 r. statusu uzdrowiska. Historia miasta rozpoczęła się w drugiej połowie XIX w. Mieszkańcy Warszawy dostrzegli atrakcyjność Otwocka, a szczególnie jego położenie i mikroklimat, które wykorzystywali w celach rekreacyjnych. Czynnikiem kształtującym Otwock jako osadę była zbudowana w 1889 r. Kolej Nadwiślańska, która biegła przez Mławę, Ciechanów, Nasielsk, Modlin, Warszawę, Otwock, Lublin i Chełm. Przy stacji powstała wówczas osada letniskowa zwana Otwockiem Kolejowym, a później Uzdrowiskowym. Jednym z pierwszych osadników był Michał Elwiro Andriolli, znany ilustrator i rysownik. Jemu przypisuje się zapoczątkowanie budownictwa drewnianego, które, jak je żartobliwie nazwał Gałczyński, nosi nazwę „świdermajer”. Na przełomie XIX i XX wieku Otwock posiadał już 600 drewnianych willi wybudowanych w swoistym nadświdrzańskim stylu, w których w okresie letnim odpoczywało około 2 tys. Osób. Otwock uzyskał prawa miejskie w 1916 r.

Otwock to miasto malowniczo położone nad rzeką Świder, w jego ujściu do Wisły, otulone sosnowymi lasami. Leży w środku województwa mazowieckiego, 25 km od centrum stolicy. Obejmuje obszar 47 km kw.

Ponad 40 % powierzchni miasta zajmują lasy sosnowe, których właściwości kwalifikują je do typu lasów uzdrowiskowych. Ich charakter został wykorzystany przez lekarzy osiadłych w mieście, zakładających szpitale i sanatoria. Unikalny mikroklimat przyczynił się do nadania miastu w 1923 r. statusu uzdrowiska. Historia miasta rozpoczęła się w drugiej połowie XIX w. Mieszkańcy Warszawy dostrzegli atrakcyjność Otwocka, a szczególnie jego położenie i mikroklimat, które wykorzystywali w celach rekreacyjnych. Czynnikiem kształtującym Otwock jako osadę była zbudowana w 1889 r. Kolej Nadwiślańska, która biegła przez Mławę, Ciechanów, Nasielsk, Modlin, Warszawę, Otwock, Lublin i Chełm. Przy stacji powstała wówczas osada letniskowa zwana Otwockiem Kolejowym, a później Uzdrowiskowym. Jednym z pierwszych osadników był Michał Elwiro Andriolli, znany ilustrator i rysownik. Jemu przypisuje się zapoczątkowanie budownictwa drewnianego, które, jak je żartobliwie nazwał Gałczyński, nosi nazwę „świdermajer”. Na przełomie XIX i XX wieku Otwock posiadał już 600 drewnianych willi wybudowanych w swoistym nadświdrzańskim stylu, w których w okresie letnim odpoczywało około 2 tys. osób. Otwock uzyskał prawa miejskie w 1916 r.

Przy ulicy Andriollego nr 75, na skraju parku miejskiego, kilkanaście lat temu wybudowany został budynek, w którym mieści się cukiernia Sosenka. Niewątpliwie bryła budynku i jej wykończenie przypominają świdermajerowy styl.

06.09.2015 r. w Otwocku (woj. mazowieckie) odbędzie się X Otwocki Bieg Integracyjny. Szczegóły imprezy na plakacie.