Wręcza to wieś  położona w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Mszczonów. Powstaje tutaj Park of Poland – park rozrywki i wypoczynku. 20 lutego br. otwarto pierwszą część inwestycji - tropikalny park wodny Suntago.

W parku wodnym jest kilka lokali gastronomicznych, między innymi bar Poleczka, oferujący jedzenie na wagę (60 zł/kg). Niestety, cena nie idzie w parze z ofertą gastronomiczną. Blado wypada Poleczka w porównaniu np. z częstochowską Setką Bistro czy uniejowską Zagrodą Młynarską. Tam ceny są niższe, a wybór asortymentu i smaku potraw znacznie lepszy.     

Miło mi poinformować, że Cafe & Bistro „U Tkaczy” w Parku Kulturowym Miasto Tkaczy przyznałam (jak najbardziej subiektywne) wyróżnienie za pyszne desery i oryginalne dekoracje z ceramicznych wyrobów rękodzieła.

Zgierz to miasto położone na północ od Łodzi, w powiecie zgierskim, nad rzeką Bzurą. Najważniejszą datą w historii miasta jest 30 marca 1821 roku. Wtedy bowiem zawarto Umowę Zgierską między komisarzem wojewódzkim Wydziału Administracyjnego Komisji Województwa Mazowieckiego a sukiennikami w sprawie ich osiedlenia się i założenia zakładów fabrycznych. Pomysłodawcą umowy był między innymi Rajmund Rembieliński, wizjoner, który zdawał sobie sprawę w potęgi przemysłu. Umowa w 44. punktach głównych i 6. szczegółowych regulowała sprawy osadnictwa przemysłowego i zapewniała imigrantom liczne przywileje. Służyła za wzór dla innych miast i osad rządowych przy formułowaniu szczegółowych warunków osadnictwa.

Dzięki Umowie Zgierskiej Zgierz stał się centralnym ośrodkiem produkcji i handlu w Królestwie Polskim. Osada fabryczna stanowiła nową dzielnicę Zgierza - nazwaną Nowym Miastem. Nowa osada była w pełni zaprojektowana według wszelkich nowoczesnych prawideł urbanistycznych przez Komisję Województwa Mazowieckiego. Domy miały być widne, wygodne i estetyczne.

Dzisiaj po dawnej świetności miasta niewiele zostało. Jednak na szczęście postanowiono uratować od zniszczenia pozostałe domy tkaczy. Powstał między innymi Park Kulturowy Miasto Tkaczy. Park znajduje się na terenie obejmującym zabytkową zabudowę i układ przestrzenny miasta. Zajmuje fragment zachowanego układu szachownicowego o regularnym podziale na równej wielkości parcele, gdzie w latach 20. XIX w. wydzielono działki przeznaczone pod budowę domów dla sukienników.

Miasto Tkaczy to jeden z największych projektów rewitalizacji budownictwa drewnianego w Europie.

Reprezentacyjnym budynkiem Miasta Tkaczy jest dom budowany etapami od 1826 roku przez stolarza Tomasza Tymińskiego. Do 1856 roku prowadził w nim zakład stolarski i mieszkał ze swoją liczną rodziną. Dom mieścił się przy dawnej ulicy Zegrzańskiej 168 (obecnie ul. gen. H. Dąbrowskiego 7). Budynek został przeniesiony na obecne miejsce w 2010 roku.

Teraz na parterze budynku, po przeciwnych stronach sieni znajdują się Cafe & Bistro „U Tkaczy” i sala muzealna.

 Tego miejsca w Dziwnowie przegapić po prostu nie można. W budynku przy głównej ulicy – Mickiewicza 40b, kryją się pod wspólnym logo Mister dwa lokale gastronomiczne: cafe i cafeteria.

 Jednak restauracja i kawiarenka to nie tylko jedzenie, ale również nocowanie. Januszowi Koźlukowi, właścicielowi pensjonatu zależało na tym, aby stworzyć luksusowe warunki do odpoczynku w kąpielisku przez cały rok. Realizując ten zamysł, górę budynku przeznaczono na hotelik. Jak powiedział mi pan Janusz, w hoteliku znajdują się jedne z najładniejszych w tej części portu morskiego pokoje i apartamenty.

Przytulne miejsce

Z przylegającego do lokali letniego tarasu, jeśli pogoda sprzyja zobaczyć można żaglówki płynące Dziwną do morza. Widok pięknego fragmentu krajobrazu z zielenią małego skweru stykającego się z jednej strony z ulicą, a z drugiej z rzeką nadaje miejscu szczególny klimat.

Oba lokale urządzono gustownie i wygodnie. W wystrojach wnętrz przeważa pomarańczowy kolor ścian z efektownymi drewnianymi boazeriami. Szykownym uzupełnieniem są komfortowe tapicerowane czerwone  siedziska w restauracji i w takim samym kolorze, metalowe poręczne stołki barowe w kawiarni.

 W wydaniu barowym

 Jedzenie w cafeterii przygotowywane jest w sposób prosty, ale świetny. Pod Misterem mają całą kartę ogólnopolskich zestawów. Można tutaj spróbować zarówno schabu, kurczaka na różne sposoby, pulpetów, makaronów z sosem gulaszowym lub serowym, kebabu w cenach od 14 do 19 zł. Osobną listę zajmują zestawy z rybą: z łososiem, dorszem, flądrą lub mintajem – od 16 do 18 zł. Jeśli zatęsknimy za pierogami, bigosem, fasolką po bretońsku, flaczkami lub pomidorową, to zjemy je tutaj za 7, 8 lub 9 zł.

Nic bardzo wykwintnego, przyznaję, ale porcje solidne, którymi można najeść się do syta (no, może oprócz surówek, do których się nie przykładają).

Cafe

Dla tych, którzy wolą coś słodkiego, pozostaje drugi lokal. Mała kawiarenka, na kilka stolików jest prawdziwym rajem dla kawoszy. Wypić tutaj można także czekolady gorące i mrożone – za 9 lub 11 zł, herbaty owocową, ziołową  lub tradycyjną za 5 zł. Łasuchy mogą wybrać wśród ciast: czekoladowe,  sernik bądź jabłecznik podawanych także w wersji na ciepło z lodami, owocami, bitą śmietaną i polewą.

W karcie są także desery lodowe (każdy składa się z 3 gałek lodów, owoców, frużeliny, bakalii, bitej śmietany, polewy i dodatków - 12 zł porcja). Kuszą lodowe specjały o egzotycznych nazwach: Mister J. bakaliowy, Lady M. czekoladowo-wiśniowy, Sunrise owoce żółte, Sunset owoce czerwone. Serwowane są też kompozycje wg uznania zamawiającego.

 Łatwo zgadnąć – musiałam poznać to lodowe królestwo i zamówiłam Deser firmowy (14 zł porcja). Na wolnym powietrzu mój smak się zaostrzył i chciałam przeżyć coś wyjątkowego. Moim oczekiwaniom sprostał znakomicie właściciel, racząc mnie porcją przygotowaną specjalnie przez niego samego.  W pucharku znalazły się więc oprócz trzech gałek lodów, świeże truskawki, brzoskwinie w syropie, prażone jabłka, bita śmietana, orzeszki ziemne, frużelina i karmelowy sos, który apetycznie otulał piramidę słodkości.

Niby deser normalny, jednak przyrządzony z największą starannością sprawił, ze takiego specyfiku dawno nie miałam w ustach. I czego chcieć więcej?

Dlaczego tak lubimy naleśniki? Przecież nie są to potrawy najwyższych lotów, a jednak jemy je z przyjemnością. Mogą być na obiad, deser, kolację, a także na śniadanie. Żeby się udały, wystarczy dobra pszenna mąka, mleko lub śmietana, właściwa patelnia i nasza wyobraźnia.