Jedz i pozwól jeść innym

Takie pewnie motto przyświeca szefowi kuchni Oberży pod Strzechą. 

Będąc w Płocku - nawet przejazdem - warto wpaść na pyszny obiad do oberży będącej częścią kompleksu hotelowo-rekreacyjnego Czardasz.

Położona niedaleko centrum miasta, przy trasie wylotowej z Płocka w kierunku Dobrzynia nad Wisłą, restauracja kusi swojskim klimatem i staropolskimi daniami.
Menu, no cóż, nie dla niejadków. Ci, którzy dbają o linię, też zapomną o rygorze ilościowym zjadanej potrawy.

Sałatka diabelska, którą mi zaserwowano, wprost nie mieściła się na ogromnym talerzu. Nie spodziewając się, że wszystko zdołam zjeść, sama się zdziwiłam, gdy po pewnym czasie mój talerz świecił pustakmi. I nie żałowałam tego ani trochę, nawet wtedy, gdy z przejedzenia pobolewał mnie brzuch.

Swojska, przytulna atmosfera góralskiej  izby z nastrojowym oświetleniem i kojącym nozdrza zapachem lawendy rozchodzącym się z gustownych lnianych woreczków rozłożonych na parapetach okien, dopelniła zadowolenia ze smakowitego biesiadowania.

To wspaniałe miejsce dla kochających wiejską obfitość i sielskość.

Moja ocena na liście rankingowej restauracji w Polsce to: 8,0.

Nota z ostatniej wizyty (kwiecień 2017r.) to: 8,7.

Przeczytaj także:

- Czardasz - hotel z widokiem na płocką rafinerię

- Czar Czardasza w kompleksie hotelowo-rekreacyjnym

W pobliżu warto zobaczyć:

- Muzeum Mazowieckie

- Pomnik Bolesława III Krzywoustego na starym mieście 

- Płockie molo

Po tak spędzonym czasie dopadnie nas zapewne gigantyczne ssanie w żołądku, tym bardziej że za oknami basenu kusi widok okazałej Oberży Pod Strzechą.

Jedz i pozwól jeść innym

Takie pewnie motto przyświeca szefowi kuchni oberży. Menu, no cóż, nie dla niejadków. Ci, którzy dbają o linię, też zapomną o rygorze ilościowym zjadanej potrawy. Sałatka diabelska, którą mi zaserwowano, wprost nie mieściła się na ogromnym talerzu i jeśli powiem, że obiektyw mojego aparatu jej nie objął – pewnie nie uwierzycie. Obiektyw obiektywem, ale ja wszystko pomieściłam nie żałując potem ani trochę pobolewającego mnie brzucha.

Swojska, przytulna atmosfera wiejskiej izby z nastrojowym oświetleniem i kojącym nozdrza zapachem lawendy rozchodzącym się z gustownych lnianych woreczków rozłożonych na parapetach okien, sprzyja spokojnemu biesiadowaniu.

To wspaniałe miejsce łączące nowoczesny tryb życia z wiejską sielskością.