Izabelin to gmina wiejska położona w aglomeracji warszawskiej (15 km od centrum stolicy), wśród lasów Kampinoskiego Parku Narodowego stanowiących 75% jej obszaru. W Izabelinie swoją siedzibę ma dyrekcja Kampinoskiego Parku Narodowego, który utworzony został w 1959 dzięki staraniom Jadwigi i Romana Kobendzów.

Więcej na temat Kampinoskiego Parku Narodowego:

Muzeum Puszczy Kampinoskiej im. Jadwigi i Romana Kobendzów w dawnym budynku „kasjerówki”. Granica k. Kampinosu (Mazowsze)

W 1997 r. w budynku dyrekcji KPN otwarto Centrum Edukacji KPN, między innymi ze stałą ekspozycją „Przyroda i historia Puszczy Kampinoskiej” oraz mapą plastyczną KPN.

W sąsiedztwie dyrekcji KPN działa restauracja o nazwie Gospoda Kampinówka. Niestety lokal rozczarował mnie tak pod względem kulinarnym, jak i obsługi (wyjątkowo niefachowej).  

Miejsko-wiejska gmina Myszyniec położona jest w północno-wschodniej części naszego kraju, w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim – w regionie zwanym Kurpiami lub Kurpiowszczyzną.

Założenie Myszyńca, największej miejscowości na tych ziemiach, uznawanego za historyczną stolicę Kurpiowskiej Puszczy Zielonej datuje się na rok 1650. W 1798 roku Myszyniec otrzymał prawa miejskie, które zostały mu odebrane w 1869 roku m.in. z powodu udziału miejscowej ludności w powstaniu styczniowym. Miastu prawa przywrócone zostały dopiero w 1993 roku.

W 2014 roku na terenie gminy Myszyniec oddano do użytku dwa kompleksy sportowo-rekreacyjne o wspólnej nazwie Kurpiowska Kraina i łącznej powierzchni ok. 12,5 ha. Jeden kompleks (ok. 8,0 ha), zlokalizowany jest nad zbiornikiem wodnym „Wykrot” w miejscowościach Wydmusy i Wykrot, a drugi (ok. 4,5 ha) nad rzeką Rozogą w Myszyńcu. Kompleksy powstały z inicjatywy gminy Myszyniec, Związku Stowarzyszeń „Kurpsie Razem”, Polskiego Związku Wędkarskiego oraz Regionalnego Centrum Kultury Kurpiowskiej.

Kompleks nad zalewem Wykrot to między innymi hotel (52 miejsca noclegowe) oraz restauracja i sala konferencyjna mieszczące się w tym samym budynku. 

Chomiąża Szlachecka to wieś położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Gąsawa, nad Jeziorem Chomiąskim.

Niewielki teren na pograniczu Wielkopolski, Kujaw i Krajny zwany jest Pałukami. Polodowcową wysoczyznę urozmaicają liczne pagórki, które nadają jej charakterystyczny falisty krajobraz. Całość przecinają głęboko wcięte rynny, których największe zagłębienia wypełnia woda. Dla kulturowego krajobrazu Pałuk znamienne są dworki i pałace oraz wieże kościołów. Najważniejszymi miejscowościami tej krainy są: Żnin, Barcin, Kcynia, Łabiszyn, Szubin, Janowiec Wielkopolski i Wągrowiec.      

Po raz pierwszy Chomiąża pojawia się w źródłach pisanych w początkach XII wieku. Należała, jak wiele pobliskich miejscowości, do dóbr arcybiskupstwa gnieźnieńskiego, a od połowy XII wieku - klasztoru trzemeszeńskiego. W 1248 roku przeszła we władanie rodu Nałęczów.

W XIV wieku urodził się tutaj Mikołaj Nałęcz, sędzia kaliski, który brał udział w wielkopolskiej wojnie domowej. Uczestniczył aktywnie w wojnie Grzymalitów z Nałęczami. Stojąc na czele swoich oddziałów wielokrotnie pustoszył dobra arcybiskupów gnieźnieńskich na Pałukach. Z powodu bezwzględności wobec przeciwników politycznych zyskał przydomek Krwawy Diabeł Wenecki.

Od początku XIX wieku Chomiąża należała do rodu Sulerzyskich. Odbudowali oni klasycystyczny dwór, urządzili rozległy park krajobrazowy i ufundowali neogotycki kościół na wzgórzu, który graniczy z terenem Herbarium.

W 1934 roku dwór został odzyskany przez Helenę Mirowską z rodu Sulerzyskich, jednak nie na długo. W roku 1946 dobra chomiąskie przekazano PGR w Obudnie. Dwór służył jako ośrodek kolonijny. Po przejęciu ziemi przez AWR Skarbu Państwa, posiadłość sprzedano prywatnemu inwestorowi. Dwór był w stanie dewastacji.

W 2014 roku powstał kompeks Herbarium Hotel & spa z restauracją Werbena. 

Grochowiska Szlacheckie to wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Rogowo. Miejscowość położona jest przy Szlaku Piastowskim, na jego trasie północ-południe: Wągrowiec, Łekno, Żnin, Biskupin, Gniezno, Grzybowo, Giecz, Ląd nad Wartą, Konin do Kalisza. Szlak Piastowski to trasa turystyczna, przebiegająca przez województwa wielkopolskie i kujawsko-pomorskie.

Druga trasa prowadzi z Poznania przez Pobiedziska, Moraczewo, Ostrów Lednicki, Gniezno, Trzemeszno, Mogilno, Strzelno, Kruszwicę, Inowrocław, Płowce, Brześć Kujawski do Włocławka.

W Grochowiskach Szlacheckich znajduje się zabytkowy zespół pałacowo-parkowy, a w pałacu hotel (osiem pokoi) i restauracja Pałacowa.

Zduńska Wola to miasto w centralnej Polsce, w województwie łódzkim (45 km na zachód od Łodzi), siedziba powiatu zduńskowolskiego. Leży na Wysoczyźnie Łaskiej, na obszarze prawie równinnym, łagodnie opadającym ku dolinie Warty.

W XI i XII wieku tereny, na których powstała Zduńska Wola wchodziły w skład kasztelani sieradzkiej, w późniejszym okresie województwa sieradzkiego. W końcu XVIII wieku obszar ten znalazł się w departamencie kaliskim, administrowanym przez Prusy. Po Kongresie Wiedeńskim, Zduńska Wola znalazła się w woj. kaliskim, kontrolowanym przez Rosjan.

W okresie międzywojennym miasto wchodziło w skład powiatu sieradzkiego i woj. łódzkiego, zaś w okresie okupacji hitlerowskiej włączono je do tzw. Kraju Warty.

Z historią miasta ściśle związane jest tkactwo. Włókiennicy, których Stefan Złotnicki (założyciel miasta) ściągnął z Saksonii, Czech i Prus - jawili się jako prekursorzy miejscowego przemysłu. Osadnicy ci rozwinęli włókienniczy fach na tyle, że stał się on znakiem rozpoznawczym Zduńskiej Woli. 8 stycznia 1894 roku urodził się tutaj Maksymilian Maria Kolbe (właściwie Rajmund Kolbe). Jego rodzice również zajmowali się tkactwem

Jednym z ważniejszych miejsc w mieście jest plac Wolności z wybudowanym pośrodku w 2014 roku budynkiem ratusza. Bryła budynku ma nawiązywać do starego – zniszczonego podczas II wojny światowej. Jednak jego elewacja jest trochę kontrowersyjna (przypomina trochę architekturę PRL-u). Zaś zupełnym niewypałem jest wieża widokowa - tak zaprojektowana, że można z niej zobaczyć (zza szyb) tylko połowę miasta. 9 października 2014 r. Miejski Dom Kultury w Zduńskiej Woli stał się operatorem Zduńskowolskiego Centrum Integracji Ratusz.

W ostatnich latach odrestaurowano również wiele kamienic znajdujących się wokół placu Wolności. Jedną z nich jest kamienica zlokalizowana pod numerem 6, w której na parterze od prawie 3 lat działa restauracja „W kamienicy”.  

Miło mi poinformować, że przyznałam (jak najbardziej subiektywne)

wyróżnienie: 

Restauracja Miesiąca marca 2018 roku

Otrzymała je 

Restauracja Stara Łaźnia

w 

Lubartowie

za pomysłowe łączenie smaków, mistrzostwo w przygotowaniu sałatek oraz życzliwą i szybką obsługę

Lublin to miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce, stolica województwa lubelskiego, dziewiąte co do wielkości populacji miasto w Polsce (ponad 340 tys. mieszkańców). Sercem Starego Miasta jest rynek, pośrodku którego stoi budynek dawnego ratusza. W podziemiach ratusza zaczyna się Lubelska Trasa Podziemna, która biegnie pod rynkiem i kamienicami Starego Miasta, a kończy się przy pozostałościach kościoła św. Michała Archanioła. Trasa powstała w wyniku połączenia kilkunastu, z licznych, staromiejskich piwnic, których historia sięga początku XVI w. Trasa liczy ok. 280 metrów.  

Nałęczów to miasto położone w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nałęczów. Nazwa miejscowości pochodzi od herbu Małachowskich, i z działalnością tego rodu wiążą się początki uzdrowiska.

W latach 1771 – 1773 starosta wąwolicki Stanisław Małachowski, herbu Nałęcz, wzniósł okazały pałac wg planów architekta Ferdynanda Naxa. Cierpiący na podagrę kolejny właściciel Nałęczowa, Antoni Małachowski, skuteczny środek na ukojenie bólu znajdował w okładach z wody źródlanej. Analiza chemiczna wykonana w  1817 roku przez Józefa Celińskiego, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, potwierdziła walory lecznicze nałęczowskich wód. Wkrótce na potrzeby kuracjuszy w 1821 roku zbudowano i nowocześnie wyposażono łazienki kąpielowe, urządzono dom gościnny z pokojami do wynajęcia. Renoma uzdrowiska sprawiła, że kuracji zażywał tu sam książę Adam Czartoryski.

Kazimierz Dolny położony jest w zachodniej części Płaskowyżu Nałęczowskiego, w powiecie puławskim, w województwie lubelskim. Jego granice administracyjne obejmują rozległy obszar, rozciągający się wzdłuż Wisły. Kazimierz Dolny jest jednym z czterdziestu ośmiu miejsc w Polsce, które otrzymało status Pomnika Historii. Przed II wojną światową Kazimierz był biednym miasteczkiem, a jego rozwój przypada dopiero na czasy współczesne.

Przedwojenny Kazimierz wraz z jego mieszkańcami można zobaczyć na fotografiach zrobionych w latach 1930-1931 przez słynnego fotografika Jerzego Benedykta Dorysa. Wówczas ludność żydowska stanowiła ponad 50% mieszkańców miasta. Fotografie znajdują się w budynku dawnej synagogi w Kazimierzu Dolnym.

Vis-a-vis synagogi działa od czterech lat restauracja Bajgiel, serwująca dania kuchni polskiej i żydowskiej. 

Lubartów to miasto położone nad rzeką Wieprz, w środkowej części województwa lubelskiego, siedziba powiatu lubartowskiego oraz gminy wiejskiej Lubartów. Król Zygmunt I Stary nadał miastu przywilej lokacyjny 29 maja 1543 roku z inicjatywy wojewody lubelskiego Piotra Firleja. Nazwa miasta wiąże się z rodami jego właścicieli: Firlejów (Lewartów - od herbu Lewart) i Sanguszków (Lubartów - od legendarnego przodka Lubarta).

W centrum miasta od kilku lat działa restauracja Stara Łaźnia. Znajduje się na parterze nowo wybudowanego budynku, który stanął w  miejscu dawnej miejskiej łaźni. Stąd nazwa lokalu. 

Otwock to miasto malowniczo położone nad rzeką Świder, w jego ujściu do Wisły, otulone sosnowymi lasami. Leży w środku województwa mazowieckiego, 25 km od centrum stolicy. Obejmuje obszar 47 km kw.

Ponad 40 % powierzchni miasta zajmują lasy sosnowe, których właściwości kwalifikują je do typu lasów uzdrowiskowych. Ich charakter został wykorzystany przez lekarzy osiadłych w mieście, zakładających szpitale i sanatoria. Unikalny mikroklimat przyczynił się do nadania miastu w 1923 r. statusu uzdrowiska. Historia miasta rozpoczęła się w drugiej połowie XIX w. Mieszkańcy Warszawy dostrzegli atrakcyjność Otwocka, a szczególnie jego położenie i mikroklimat, które wykorzystywali w celach rekreacyjnych. Czynnikiem kształtującym Otwock jako osadę była zbudowana w 1889 r. Kolej Nadwiślańska, która biegła przez Mławę, Ciechanów, Nasielsk, Modlin, Warszawę, Otwock, Lublin i Chełm. Przy stacji powstała wówczas osada letniskowa zwana Otwockiem Kolejowym, a później Uzdrowiskowym. Jednym z pierwszych osadników był Michał Elwiro Andriolli, znany ilustrator i rysownik. Jemu przypisuje się zapoczątkowanie budownictwa drewnianego, które, jak je żartobliwie nazwał Gałczyński, nosi nazwę „świdermajer”. Na przełomie XIX i XX wieku Otwock posiadał już 600 drewnianych willi wybudowanych w swoistym nadświdrzańskim stylu, w których w okresie letnim odpoczywało około 2 tys. osób. Otwock uzyskał prawa miejskie w 1916 r.

Przy ulicy Andriollego nr 75, na skraju parku miejskiego, kilkanaście lat temu wybudowany został budynek, w którym mieści się cukiernia Sosenka. Niewątpliwie bryła budynku i jej wykończenie przypominają świdermajerowy styl.

Spała to niewielka miejscowość położona niedaleko Tomaszowa Mazowieckiego, ok. 110 km od Warszawy i  ok. 60 km od Łodzi. Jej lokalizacja w kompleksie lasów spalskich sprawia, że była i jest atrakcyjnym celem wypoczynku. Była rezydencją rosyjskich carów. Niegdyś odpoczywali w niej także dawni prezydenci Polski. Na jej terenie można oglądać pozostałe po tamtych czasach obiekty architektoniczne. Jest wieża ciśnień, budynki koszarów kozackich, dwa hotele dla carskich gości (Bristol i Savoy, dzisiaj pod nazwami Dzik i Rogacz), drewniany kościółek, mały park z ciekawymi okazami drzew.

Obecnie Spała ma opinię jednej z bardziej przyjaznych miejscowości do uprawiania różnych form aktywnego wypoczynku. Są tu trasy rowerowe i piesze, szeroka i malownicza Pilica znana jest kajakarzom.

Tutaj też mieści się Ośrodek Przygotowań Olimpijskich – COS. Jest wiele hoteli i lokali gastronomicznych. Co roku odbywają się w Spale Dożynki Prezydenckie, organizowane są zloty harcerskie.  

Nieoficjalnym herbem miejscowości jest żubr, którego pomnik wykonany na polecenie cara dla uczczenia wielkiego polowania w dniach 6 i 7 października 1860 roku w Puszczy Białowieskiej, znajduje się właśnie tutaj. Więcej o pomniku: Ciekawe zabytki na zaniedbanym placu – Spała

W miejscowości są dwa hotele nawiązujące do odpoczywającego tu często przed wojną prezydenta Ignacego Mościckiego: Mościcki i Prezydent. Po rozpoczęciu wojny, która zastała prezydenta w Spale, Ignacy Mościcki wydał odezwę: „Obywatele Rzeczypospolitej! Nocy dzisiejszej odwieczny wróg nasz rozpoczął działania zaczepne wobec Państwa Polskiego, co stwierdzam wobec Boga i Historii. W tej chwili dziejowej zwracam się do wszystkich obywateli państwa w głębokim przeświadczeniu, że cały naród w obronie swojej wolności, niepodległości i honoru skupi się dookoła Wodza Naczelnego i sił zbrojnych oraz da godną odpowiedź napastnikowi, jak to się już nieraz działo w historii stosunków polsko-niemieckich. Cały naród polski, błogosławiony przez Boga, w walce o swoją świętą i słuszną sprawę, zjednoczony z armią, pójdzie ramię przy ramieniu do boju i pełnego zwycięstwa”. 

Hotel Prezydent, zlokalizowany poza centrum Spały, po drugiej stronie rzeki Pilicy, został oddany do użytku 12 lat temu. Na parterze budynku mieści się restauracja z hotelową piwniczką, w której są wina z różnych zakątków świata.

Sochaczew to miasto położone w centralnej Polsce nad rzeką Bzurą, w województwie mazowieckim. Do Warszawy z Sochaczewa jest 55 km, a do Łodzi 80 km.

Na prawym brzegu Bzury znajdują się ruiny zamku. Pomiędzy połową XIV wieku a 1476 rokiem zamek był siedzibą książąt mazowieckich, a w jednym z pomieszczeń przechowywano księgi sądowe, grodzkie i ziemskie. W czasie najazdu szwedzkiego zamek uległ zniszczeniu, a podczas powstania kościuszkowskiego został ostatecznie zrujnowany przez Prusaków. Około 1815 roku zawaliły się pozostałości dwóch zamkowych baszt.

12 grudnia 2012 roku burmistrz miasta podpisał umowę na rewitalizację ruin zamku. Obiekt odnowiony został w ramach projektu pod nazwą: „Zagospodarowanie nadbrzeża Bzury wraz z zabytkowymi ruinami zamku książąt mazowieckich oraz parkiem Podzamcze w Sochaczewie – etap I – Zabezpieczenie i umocnienie Wzgórza Zamkowego”.

W Sochaczewie znajdują się ponadto dwa muzea: Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą oraz Muzeum Kolei Wąskotorowej.

W niedalekiej Żelazowej Woli  jest  Dom Urodzenia Fryderyka Chopina (muzeum), a w Brochowie - kościół o charakterze obronnym, w którym mały Fryderyk był ochrzczony.

„Ząkatek” położony jest poza centrum, przy ulicy Partyzantów, która prostopadle łączy się z ulicą Warszawską - jedną z głównych ulic miasta. Przy ulicy Warszawskiej nie ma informacji o restauracji. Wiedzą więc o niej głównie mieszkańcy Sochaczewa.  

Tomaszów Mazowiecki to miasto położone nad rzeką Pilicą, w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, przy drodze ekspresowej S8. Za początek Tomaszowa uważa się rok 1788. Wtedy to nad rzeką Wolbórką powstała niewielka osada, w której zamieszkali pracownicy zatrudnieni przy wytopie żelaza w wielkim piecu hutniczym, zbudowanym wtedy przez właściciela okolicznych dóbr - hrabiego Tomasza Ostrowskiego. Wydarzenie to jest związane z  odkryciem złóż syderytowych rud żelaza w okolicach pobliskiej wsi Nieborów. W następnych latach powstały kolejne obiekty produkcyjne, jak fryszerki i piec giserski, tworząc niewielki ośrodek hutniczy i metalurgiczny. Siły napędowej do poruszania zamontowanych w nich urządzeń dostarczała  spiętrzona w tym celu Wolbórka. Od 1805 r. nowym właścicielem osady został najstarszy syn jej założyciela  – Antoni Ostrowski. W 1812 r. wybudował on w Tomaszowie klasycystyczny pałac (obecnie muzeum), który wkrótce stał się główną siedzibą rodu.

Współczesny Tomaszów to miasto szybko zmieniające się, stawiające również na turystykę (Skansen Rzeki Pilicy, Rezerwat Przyrody Niebieskie Źródła, Groty Nagórzyckie, Pałac Ostrowskich). Do pobliskiej Spały dojechać można ścieżką rowerową. Jeszcze kilka lat temu w mieście był problem ze znalezieniem dobrej restauracji. Sytuacja w ostatnich latach tak się zmieniła, że teraz ja miałam kłopot, którą restaurację odwiedzić. Wybór padł na Advenę, położoną trochę poza centrum miasta, przy ulicy gen. Grota-Roweckiego 44. 

Otrębusy to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Brwinów. W 1948 roku w Karolinie (części Otrębus) powstał Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Założyli go Tadeusz Sygietyński, kompozytor, dyrygent i Mira Zimińska-Sygietyńska, aktorka teatralna i filmowa. Dzięki środkom przekazanym przez Samorząd Województwa Mazowieckiego oraz znaczącemu wsparciu Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego powstała nowa siedziba zespołu: Europejskie Centrum Matecznik Mazowsze (ECMM). Oficjalne otwarcie sali widowiskowo-edukacyjnej Matecznika odbyło się 17 października 2009 roku.

Na terenie ECMM znajdują się także Centrum Konferencyjne Mazowsze oraz Karczma Staropolska Mazowsze.

Przeworsk to miasto w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, dawna siedziba magnaterii polskiej. Pierwsze wzmianki o osadzie leżącej nad rzeką Mleczką pochodzą z 1280 roku. Prawa miejskie Przeworsk otrzymał w roku 1393, a od 1613 r. był własnością rodu Lubomirskich, po zawarciu małżeństwa przez Stanisława Lubomirskiego z Zofią Ostrogską. Rodową siedzibą stał się pałac wzniesiony w latach 1799 - 1807 (obecnie Muzeum Miasta Przeworska), będący główną rezydencją znanego kolekcjonera dzieł sztuki, twórcy Muzeum Książąt Lubomirskich (w ramach Ossolineum) i ordynacji przeworskiej, księcia Henryka Ludwika. Niewątpliwym walorem przyrodniczym jest park wokół pałacu, o powierzchni 12 ha, założony na przełomie XVIII i XIX w., niegdyś geometryczny,  obecnie typ ogrodu krajobrazowego.

W centrum Kielc, przy ulicy Paderewskiego, od 2001 roku działa restauracja Monte Carlo. Nazwa lokalu nawiązuje do rajdu samochodowego organizowanego corocznie przez Automobile Club de Monaco. Jego trasa wiedzie przez południowo-wschodnią Francję oraz Księstwo Monako. Pierwsza edycja została zorganizowana w 1911 przez Alberta I, księcia Monako, co czyni Rajd Monte Carlo najstarszym kontynuowanym cyklicznie do dzisiaj rajdem samochodowym na świecie.

W latach 1975 i 1976 Rajd Monte Carlo w ramach tzw. „zlotu gwieździstego” swój start miał w Warszawie, a zawodnicy przejeżdżali przez Kielce ulicą Buczka (obecnie właśnie Paderewskiego).

Warto wspomnieć, że drugim po tym słynnym rajdzie jest Rajd Polski (10 lat młodszy, pierwsza jego edycja odbyła się w 1921 roku). 

Goczałkowice-Zdrój to wieś uzdrowiskowa położona w południowej Polsce nad Zbiornikiem Goczałkowickim, w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim. Historia uzdrowiska sięga 1856 roku, kiedy to przypadkowo odkryto bogate złoża solanki. Uzdrowisko specjalizuje się w leczeniu schorzeń narządów ruchu, chorób naczyń obwodowych, układu oddechowego, w rehabilitacji osób z cukrzycą. Oferuje zabiegi w oparciu o naturalne surowce lecznicze: solankę chlorowo-sodową wzbogaconą jodem, bromem, żelazem i magnezem oraz borowinę.

Główną arterią przemierzaną przez kuracjuszy i turystów jest ulica o nazwie Uzdrowiskowa. Przy niej, pod numerem 71, od trzech lata zaprasza gości restauracja Kogut i Kurka. Wcześniej w tym miejscu odbywały się zabawy taneczne. Jak ustaliłam, nazwa restauracji jest tylko pomysłem właściciela, nie ma żadnego odniesienia historycznego czy innego. Natomiast pomysłem autorskim jest zapytanie kulinarne szefa kuchni: tradycyjnie, czy z fantazją?   

Tarnowskie Góry to miasto położone w woj. śląskim, na północ od Bytomia. Miasto ma bardzo ciekawą historię związaną z górnictwem. Wydobycie srebra i ołowiu w okolicy Tarnowskich Gór odnotowano już w XIII w., ale pierwsze kopalnie na tym terenie powstały po 1490 r. Dzięki nim osada uzyskała status miasta. W XVIII w. nastąpiło odrodzenie górnictwa kruszcowego, którego pozostałością jest sieć kilkudziesięciu kilometrów podziemnych wyrobisk. W 1976 r. udostępniono turystom fragment podziemnych wyrobisk, chodników i sztolni odwadniających oraz działające od XV do początku XX w. kopalnie rud ołowiu, srebra i cynku. Poprowadzona na głębokości ok. 40 m podziemna trasa turystyczna ma 1700 m długości, w tym 270-metrowy przepływ łodziami. Obiekt wpisany jest na listę Pomników Historii. W dniu 9 lipca br. pogórnicze zabytki Tarnowskich Gór zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.        

Od maja tego roku przy zabytkowej kopalni gości zaprasza restauracja „10 Stopni”, mieszcząca się w głównym budynku obsługującym turystów. Nazwa restauracji nawiązuje do temperatury panującej w  podziemnych wyrobiskach oraz temp. piwa, w jakiej powinno się je pić. Tak przynajmniej zapewniła mnie miła obsługa restauracji.  

Żywiec to miasto położone w południowej Polsce, w województwie śląskim, nad Jeziorem Żywieckim, do którego wpływają połączone blisko centrum miasta rzeki: Soła i Koszarawa.

Żywiec ma ponad 700-letnią historię i kojarzone jest głównie z piwem. To tutaj Arcyksiążęcy Browar rozpoczął pracę w 1856 roku, warząc piwo nieprzerwanie do czasów obecnych. W roku 1852 położono kamień węgielny pod najstarszy budynek browaru, w którym obecnie znajduje się Piwiarnia Żywiecka.

W 2006 roku, z okazji 150-lecia browaru zostało otwarte Muzeum Browaru Żywiec mieszczące się w dawnych piwnicach leżakowych browaru. Po wyjściu z muzeum zwiedzający przechodzą (nieźle pomyślane!) w pobliżu dwóch lokali gastronomicznych: Restauracji Żywieckiej oraz Piwiarni Żywieckiej. Wybrałam restaurację, która mieści się w dawnym budynku magazynowym.