Nałęczów to miasto położone w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nałęczów. Nazwa miejscowości pochodzi od herbu Małachowskich, i z działalnością tego rodu wiążą się początki uzdrowiska.

W latach 1771 – 1773 starosta wąwolicki Stanisław Małachowski, herbu Nałęcz, wzniósł okazały pałac wg planów architekta Ferdynanda Naxa. Cierpiący na podagrę kolejny właściciel Nałęczowa, Antoni Małachowski, skuteczny środek na ukojenie bólu znajdował w okładach z wody źródlanej. Analiza chemiczna wykonana w  1817 roku przez Józefa Celińskiego, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, potwierdziła walory lecznicze nałęczowskich wód. Wkrótce na potrzeby kuracjuszy w 1821 roku zbudowano i nowocześnie wyposażono łazienki kąpielowe, urządzono dom gościnny z pokojami do wynajęcia. Renoma uzdrowiska sprawiła, że kuracji zażywał tu sam książę Adam Czartoryski.

Kazimierz Dolny położony jest w zachodniej części Płaskowyżu Nałęczowskiego, w powiecie puławskim, w województwie lubelskim. Jego granice administracyjne obejmują rozległy obszar, rozciągający się wzdłuż Wisły. Kazimierz Dolny jest jednym z czterdziestu ośmiu miejsc w Polsce, które otrzymało status Pomnika Historii. Przed II wojną światową Kazimierz był biednym miasteczkiem, a jego rozwój przypada dopiero na czasy współczesne.

Przedwojenny Kazimierz wraz z jego mieszkańcami można zobaczyć na fotografiach zrobionych w latach 1930-1931 przez słynnego fotografika Jerzego Benedykta Dorysa. Wówczas ludność żydowska stanowiła ponad 50% mieszkańców miasta. Fotografie znajdują się w budynku dawnej synagogi w Kazimierzu Dolnym.

Vis-a-vis synagogi działa od czterech lat restauracja Bajgiel, serwująca dania kuchni polskiej i żydowskiej. 

Lubartów to miasto położone nad rzeką Wieprz, w środkowej części województwa lubelskiego, siedziba powiatu lubartowskiego oraz gminy wiejskiej Lubartów. Król Zygmunt I Stary nadał miastu przywilej lokacyjny 29 maja 1543 roku z inicjatywy wojewody lubelskiego Piotra Firleja. Nazwa miasta wiąże się z rodami jego właścicieli: Firlejów (Lewartów - od herbu Lewart) i Sanguszków (Lubartów - od legendarnego przodka Lubarta).

W centrum miasta od kilku lat działa restauracja Stara Łaźnia. Znajduje się na parterze nowo wybudowanego budynku, który stanął w  miejscu dawnej miejskiej łaźni. Stąd nazwa lokalu. 

Nowy Dwór Mazowiecki to miasto w województwie mazowieckim, położone przy ujściu Narwi do Wisły. Ponad 200 lat temu Napoleon Bonaparte, doceniając walory militarne zbiegu tych rzek, kazał wybudować Twierdzę Modlin. Dziś góruje ona nad miastem stanowiąc jego największą atrakcję. Należy dodać, atrakcję bardzo zrujnowaną (budynki ciągnące się na długości kilku kilometrów są w większości w złym stanie technicznym).

W niedużej odległości od twierdzy znajduje się Lotnisko Modlin, z którym wielu inwestorów wiązało wielkie nadzieje. Dzisiaj lotnisko przeżywa poważne kłopoty, grzebiąc chyba przy okazji plany budowy (w sąsiedztwie Twierdzy Modlin) czterogwiazdkowego hotelu Modlin Conference & Spa. 

Polichno to wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wolbórz. Kierowcom przemieszczającym się trasą katowicką (obecnie S8) znana jest z kilku dość charakterystycznych obiektów gastronomicznych z wiatrakami. Jednym z nich jest Oberża Złoty Młyn: hotel, restauracja, bar oraz sala balowa.

Oberża znajduje się w sąsiedztwie dwukondygnacyjnego budynku, w którym mieści się Muzeum Polichno, które w latach 1968 - 1999 funkcjonowało pod nazwą Muzeum Czynu Partyzanckiego. Instytucja organizacyjnie była i nadal jest podporządkowana Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim.

Pruszków to miasto w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, będące częścią aglomeracji warszawskiej. Jedną z dzielnic miasta jest Gąsin, leżący na północnym zachodzie. Charakterystycznym elementem dzielnicy jest sztuczne wzniesienie nazwane Górą Żbikowską.

Wzniesienie powstało po roku 1960 na podmokłych terenach zlokalizowanych przy rzece Utrata, podczas regulacji jej koryta. Następnie znajdowało się tu składowisko stłuczki z zakładów porcelitu, a później rozpoczęto składowanie odpadów bytowych.

Składowisko odpadów zostało zamknięte pod koniec 2014 roku, obecnie trwa proces rekultywacji. Są plany, by góra była miejscem rekreacyjnym. Co tu ma powstać w przyszłości, nie wiadomo. Koncepcje co rusz się zmieniają.

Promyka jest główną ulicą Gąsina. Pod numerem 133, przy skrzyżowaniu z ulicą Przejazdową, od  pięciu lat działa restauracja & bar Sielska.     

Piorunów to wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Wodzierady. W latach dwudziestych Piorunów należał do Lucjana Niemyskiego, który w 1925 wybudował tu swoją posiadłość, zwaną dzisiaj Pałacem Piorunów. Przed wojną kilkakrotnym gościem pałacu była Maria Dąbrowska. To tutaj napisała siedem rozdziałów powieści „Noce i dnie”. Postaciom powieści, Barbarze i Lucjanowi nadała imiona właścicieli Piorunowa. W czasie wojny Niemyskich usunięto z Piorunowa. Po wojnie dwór przez wiele lat był użytkowany przez PGR, w połowie lat siedemdziesiątych zorganizowano tu ośrodek kolonijny Komendy Wojewódzkiej MO w Sieradzu. W 1994 dwór zakupiła osoba prywatna. Potem stał się własnością banku, a następnie nabył go obecny właściciel, który nie tylko odrestaurował pałac, ale dostawił do dwóch ścian budynku lekką, zamkniętą konstrukcję. Mieści ona całoroczny basen oraz oranżerię pełniącą funkcję części restauracji.

Konstantynów Łódzki to miasto położone nad rzeką Ner, w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim. Konstantynów jest gminą o charakterze miejskim z terenami upraw rolnych dawnych wsi Niesięcin czy Rszew. Kilka lat temu w Niesięcinie, przy ulicy o tej samej nazwie pod numerem 28, został wybudowany nowy trzygwiazdkowy hotel (38 miejsc noclegowych) wraz z restauracją. Lokal mieści się na parterze budynku, a posiłki a’la carte serwowane są od poniedziałku do soboty w godzinach 13:00 - 22:00 oraz w niedziele od 12:00 do 21:00. 

Sieradz to jedno z najstarszych miast w Polsce, położone w województwie łódzkim, nad rzeką Wartą. Było miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. Jego historia sięga VI wieku, kiedy to na łęgu w pobliżu rzeki Żegliny istniała otwarta osada wiejska.

Do dnia dzisiejszego zachował się średniowieczny układ urbanistyczny miasta z rynkiem jako centrum. Rynek zabudowany jest obecnie w większości kamienicami pochodzącymi z XIX wieku. Pośrodku rynku stał kiedyś ratusz. Spłonął jednak w 1794 roku. W jego miejscu stoi teraz pompa, wkomponowana w zespół kolorowych fontann. Od 2015r. na rynku znajduje się rzeźba przedstawiająca Antoniego Cierplikowskiego, światowej sławy fryzjera, urodzonego i zmarłego w Sieradzu (ur. 24 grudnia 1884, zm. 5 lipca 1976). Cierplikowski zasłynął już w 1909 roku, gdy francuskiej aktorce obciął długie włosy i uczesał krótką, chłopięcą fryzurę. Styl „chłopczycy” podbił cały świat.

Prywatnie był ekscentrykiem. Ubierał się wyzywająco, odpoczywał śpiąc w szklanej trumnie. Zyskał fortunę. Pisała o nim światowa prasa, stał się bohaterem sztuk teatralnych, powstawały o nim książki i adaptacje filmowe, pozował do obrazów.       

Ossa to wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Biała Rawska. Znajduje się tu jeden z największych w kraju hoteli - Centrum Kongresowe Hotel & Spa Ossa.

Od 2016r. w upadłości, gdyż w czerwcu tamtego roku sąd ogłosił upadłość spółki akcyjnej „Park Edukacji”, która była właścicielem obiektu. W styczniu tego roku dzierżawcą Centrum została spółka Horest Hotel pod Żaglami z Warszawy.

W dniu 12 stycznia br. w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi mogło dojść do sprzedaży obiektu, gdyż na ten dzień syndyk ogłosił przetarg na sprzedaż masy upadłości za kwotę 147.054.000 zł. Nabywca jednak się nie znalazł. Jak ustaliłam, obecny dzierżawca zainteresowany jest nabyciem obiektu, potrzebuje jednak czasu na sfinalizowanie planów.

W Centrum jest kilka restauracji. Obecnie działa tylko jedna - Calvados, mieszcząca się w głównym budynku, obok hotelowej recepcji. W restauracji tej byłam niejeden raz, ale nie pokusiłam się o recenzję. O ironio czynię to teraz, gdy jej menu zostało w tym roku bardzo ostro okrojone. Ku mojemu zaskoczeniu, lokal nadal reprezentuje wysoki poziom.       

Żelazowa Wola to wieś położona niespełna 60 km od Warszawy, w której urodził się Fryderyk Chopin.

Miejscowość na początku XIX wieku była własnością rodziny hr. Skarbków. Wychowaniem dzieci  właściciela dworu (obecnie Muzeum F. Chopina) zajmował się przybyły w 1802 roku z Francji, Mikołaj Chopin. W 1806 roku Mikołaj poślubił poznaną na dworze Skarbków Justynę Krzyżanowską, a w 1810 roku Chopinom urodził się syn Fryderyk. Gdy mały Frycek miał 8 miesięcy, rodzice opuścili na stałe Żelazową Wolę zamieszkując w Warszawie. Jednakże Chopinowie pozostali w zażyłych stosunkach ze Skarbkami, spędzając chętnie w Żelazowej Woli wakacje. Fryderyk Chopin ostatni raz odwiedził miejsce swojego urodzenia w 1830 roku.

Naprzeciwko wejścia do Muzeum Fryderyka Chopina znajduje się restauracja Przepis na kompot. 

Otwock to miasto malowniczo położone nad rzeką Świder, w jego ujściu do Wisły, otulone sosnowymi lasami. Leży w środku województwa mazowieckiego, 25 km od centrum stolicy. Obejmuje obszar 47 km kw.

Ponad 40 % powierzchni miasta zajmują lasy sosnowe, których właściwości kwalifikują je do typu lasów uzdrowiskowych. Ich charakter został wykorzystany przez lekarzy osiadłych w mieście, zakładających szpitale i sanatoria. Unikalny mikroklimat przyczynił się do nadania miastu w 1923 r. statusu uzdrowiska. Historia miasta rozpoczęła się w drugiej połowie XIX w. Mieszkańcy Warszawy dostrzegli atrakcyjność Otwocka, a szczególnie jego położenie i mikroklimat, które wykorzystywali w celach rekreacyjnych. Czynnikiem kształtującym Otwock jako osadę była zbudowana w 1889 r. Kolej Nadwiślańska, która biegła przez Mławę, Ciechanów, Nasielsk, Modlin, Warszawę, Otwock, Lublin i Chełm. Przy stacji powstała wówczas osada letniskowa zwana Otwockiem Kolejowym, a później Uzdrowiskowym. Jednym z pierwszych osadników był Michał Elwiro Andriolli, znany ilustrator i rysownik. Jemu przypisuje się zapoczątkowanie budownictwa drewnianego, które, jak je żartobliwie nazwał Gałczyński, nosi nazwę „świdermajer”. Na przełomie XIX i XX wieku Otwock posiadał już 600 drewnianych willi wybudowanych w swoistym nadświdrzańskim stylu, w których w okresie letnim odpoczywało około 2 tys. osób. Otwock uzyskał prawa miejskie w 1916 r.

Przy ulicy Andriollego nr 75, na skraju parku miejskiego, kilkanaście lat temu wybudowany został budynek, w którym mieści się cukiernia Sosenka. Niewątpliwie bryła budynku i jej wykończenie przypominają świdermajerowy styl.

Piaseczno to miasto położone 17 km na południe od centrum Warszawy, wchodzące w skład aglomeracji warszawskiej. Bliskość stolicy zdecydowała - z jednej strony o rozwoju budownictwa mieszkaniowego, a z drugiej – o zlokalizowaniu tu siedzib wielu zagranicznych firm. Piaseczno nie jest szczególnie bogate w zabytki czy atrakcje turystyczne. Np. jedyne muzeum jest teraz zamknięte, gdyż dotychczasowy zabytkowy budynek, w którym była siedziba placówki został rozebrany do zera (trwa remont).

Jedną z atrakcji jest niewątpliwie Piaseczyńsko-Grójecka Kolej Wąskotorowa, uruchomiona w 1898r. W 1994 roku kolejka została wpisana do rejestru zabytków.

Operatorem kolejki jest Piaseczyńsko - Grójeckie Towarzystwo Kolei Wąskotorowej, założone w 1998 roku. Przejazdy koleją odbywają w sezonie w niedziele, w godzinach 11:00 – 16:00 (poza sezonem np. w sylwestra) na trasie Piaseczno – Tarczyn – Piaseczno. Trasa ma długość 28 km, z postojem na piknik w miejscowości Runów.

W pobliżu stacji kolejowej działa kilka restauracji, w tym jedna o zagadkowej nazwie Szara Eminencja x Piaseczno. Wg zapewnień obsługi, nie ma „specjalnej ideologii” dorobionej do tej nazwy. W założeniu bowiem właściciela mają być taką „szarą eminencją warszawskiej gastronomii”.

I tu moja mała dygresja. Koncepcja fajna, ale w przypadku gastronomii warszawskiej nie jest zbyt trudna, bo ogólnie rzecz ujmując stołeczne restauracje to nie za wysoki poziom. Proponuję być szarą eminencją, ale podwarszawskiej gastronomii. Tu, zapewniam, generalnie poziom jest wyższy i zostać tu tym „kierującym z ukrycia” może być już nie takie proste.       

Przy placu Zamkowym na Starym Mieście w Warszawie, naprzeciwko Zamku Królewskiego, działa od ponad 20 lat restauracja Przy Zamku (taki przynajmniej czas istnienia lokalu podany jest na jej stronie internetowej).

Restauracja szczyci się tym, że jadł tutaj prezydent USA Bill Clinton (Clinton w Polsce był dwukrotnie: w 1994 i 1997 roku. Wychodzi więc na to, że mógł tu być podczas drugiej wizyty, na samym początku istnienia restauracji), a także typowo polską kuchnią.

Może wtedy było lepiej, bo teraz to jest mizeria kulinarna z elegancką obsługą. Bowiem jakość pracy  kelnerów jest na najwyższym poziomie – tak rzadko obecnie spotykana w restauracjach.

Cóż z tego, skoro posiłki są do bani: małe porcje i niezbyt smaczne. W restauracji byłam z kilkoma osobami, wszystkie miały identyczne odczucia. Szczytem minimalizmu były pieczone warzywa, które miały być podane wraz z piersią kurczaka z grilla w sosie cydrowym. Znajomy w końcu znalazł na talerzu trzy maluśkie kawałki pieczonych warzyw. A sama pierś była twarda.

W restauracji Przy Zamku wyraźnie zapomniano, że samą oprawą człowiek się nie naje.          

Spała to niewielka miejscowość położona niedaleko Tomaszowa Mazowieckiego, ok. 110 km od Warszawy i  ok. 60 km od Łodzi. Jej lokalizacja w kompleksie lasów spalskich sprawia, że była i jest atrakcyjnym celem wypoczynku. Była rezydencją rosyjskich carów. Niegdyś odpoczywali w niej także dawni prezydenci Polski. Na jej terenie można oglądać pozostałe po tamtych czasach obiekty architektoniczne. Jest wieża ciśnień, budynki koszarów kozackich, dwa hotele dla carskich gości (Bristol i Savoy, dzisiaj pod nazwami Dzik i Rogacz), drewniany kościółek, mały park z ciekawymi okazami drzew.

Obecnie Spała ma opinię jednej z bardziej przyjaznych miejscowości do uprawiania różnych form aktywnego wypoczynku. Są tu trasy rowerowe i piesze, szeroka i malownicza Pilica znana jest kajakarzom.

Tutaj też mieści się Ośrodek Przygotowań Olimpijskich – COS. Jest wiele hoteli i lokali gastronomicznych. Co roku odbywają się w Spale Dożynki Prezydenckie, organizowane są zloty harcerskie.  

Nieoficjalnym herbem miejscowości jest żubr, którego pomnik wykonany na polecenie cara dla uczczenia wielkiego polowania w dniach 6 i 7 października 1860 roku w Puszczy Białowieskiej, znajduje się właśnie tutaj. Więcej o pomniku: Ciekawe zabytki na zaniedbanym placu – Spała

W miejscowości są dwa hotele nawiązujące do odpoczywającego tu często przed wojną prezydenta Ignacego Mościckiego: Mościcki i Prezydent. Po rozpoczęciu wojny, która zastała prezydenta w Spale, Ignacy Mościcki wydał odezwę: „Obywatele Rzeczypospolitej! Nocy dzisiejszej odwieczny wróg nasz rozpoczął działania zaczepne wobec Państwa Polskiego, co stwierdzam wobec Boga i Historii. W tej chwili dziejowej zwracam się do wszystkich obywateli państwa w głębokim przeświadczeniu, że cały naród w obronie swojej wolności, niepodległości i honoru skupi się dookoła Wodza Naczelnego i sił zbrojnych oraz da godną odpowiedź napastnikowi, jak to się już nieraz działo w historii stosunków polsko-niemieckich. Cały naród polski, błogosławiony przez Boga, w walce o swoją świętą i słuszną sprawę, zjednoczony z armią, pójdzie ramię przy ramieniu do boju i pełnego zwycięstwa”. 

Hotel Prezydent, zlokalizowany poza centrum Spały, po drugiej stronie rzeki Pilicy, został oddany do użytku 12 lat temu. Na parterze budynku mieści się restauracja z hotelową piwniczką, w której są wina z różnych zakątków świata.

Piotrków Trybunalski (woj. łódzkie) to miasto o bardzo ciekawej historii i tradycjach. Miasto zawdzięczało swój rozwój geograficznemu położeniu oraz korzystnemu układowi dróg łączących polskie krainy w czasach piastowskich. To tutaj odbywały się zjazdy rycerskie oraz zjazdy szlachty polskiej (1354-1567), zjazdy duchowieństwa. Miasto było świadkiem hołdów lennych Zakonu Krzyżackiego, a po przeniesieniu parlamentu do Warszawy, Piotrków stał się siedzibą Sądu Najwyższego oraz Trybunału Koronnego (stąd przymiotnik Trybunalski dodany po II wojnie światowej do nazwy miasta).

W mieście jest wiele restauracji dla różnej klienteli. Jest też wspomnienie po restauracji działającej kiedyś w Rynku Trybunalskim. - Nie wytrzymała Kuchennych rewolucji - ze śmiechem mówią mieszkańcy Piotrkowa.

Z takich „rewolucji” na pewno nie skorzystałaby właścicielka restauracji Dworek, mieszczącej się przy ulicy Skrajnej, niedaleko leśnictwa Meszcze. Restauracja działa bowiem z powodzeniem od 30 lat, pierwotnie pod nazwą restauracja Pod Dębami, a od 2005 roku jako Dworek.

Dworek odwiedziłam w niedzielę i większość stolików była zarezerwowana. Jednak miałam trochę szczęścia, gdyż do najbliżej rezerwacji pozostało 50 minut i udało mi się zjeść posiłek. Były jednak osoby, które odchodziły z kwitkiem.      

Spała to niewielka miejscowość położona niedaleko Tomaszowa Mazowieckiego, ok. 110 km od Warszawy i  ok. 60 km od Łodzi. Jej lokalizacja w kompleksie lasów spalskich sprawia, że była i jest atrakcyjnym celem wypoczynku. Była rezydencją rosyjskich carów. Niegdyś odpoczywali w niej także dawni prezydenci Polski. Na jej terenie można oglądać pozostałe po tamtych czasach obiekty architektoniczne. Jest wieża ciśnień, budynki koszarów kozackich, dwa hotele dla carskich gości (Bristol i Savoy, dzisiaj pod nazwami Dzik i Rogacz), drewniany kościółek, mały park z ciekawymi okazami drzew.

Obecnie Spała ma opinię jednej z bardziej przyjaznych miejscowości do uprawiania różnych form aktywnego wypoczynku. Są tu trasy rowerowe i piesze, szeroka i malownicza Pilica znana jest kajakarzom.

Tutaj też mieści się Ośrodek Przygotowań Olimpijskich – COS. Jest wiele hoteli i lokali gastronomicznych. Co roku odbywają się w Spale Dożynki Prezydenckie, organizowane są zloty harcerskie.  

Nieoficjalnym herbem miejscowości jest żubr, którego pomnik wykonany na polecenie cara dla uczczenia wielkiego polowania w dniach 6 i 7 października 1860 roku w Puszczy Białowieskiej, znajduje się właśnie tutaj. 

Więcej o pomniku: Ciekawe zabytki na zaniedbanym placu – Spała

W Spale jest kilka niezłych restauracji. Jedną z nich jest Karczma Spalska, istniejąca od 1978 roku. W jej pobliżu, klika lat temu, wybudowano budynek z pokojami na wynajem i tak powstał minikompleks o nazwie Pensjonat Karczma Spalska.   

Sochaczew to miasto położone w centralnej Polsce nad rzeką Bzurą, w województwie mazowieckim. Do Warszawy z Sochaczewa jest 55 km, a do Łodzi 80 km.

Na prawym brzegu Bzury znajdują się ruiny zamku. Pomiędzy połową XIV wieku a 1476 rokiem zamek był siedzibą książąt mazowieckich, a w jednym z pomieszczeń przechowywano księgi sądowe, grodzkie i ziemskie. W czasie najazdu szwedzkiego zamek uległ zniszczeniu, a podczas powstania kościuszkowskiego został ostatecznie zrujnowany przez Prusaków. Około 1815 roku zawaliły się pozostałości dwóch zamkowych baszt.

12 grudnia 2012 roku burmistrz miasta podpisał umowę na rewitalizację ruin zamku. Obiekt odnowiony został w ramach projektu pod nazwą: „Zagospodarowanie nadbrzeża Bzury wraz z zabytkowymi ruinami zamku książąt mazowieckich oraz parkiem Podzamcze w Sochaczewie – etap I – Zabezpieczenie i umocnienie Wzgórza Zamkowego”.

W Sochaczewie znajdują się ponadto dwa muzea: Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą oraz Muzeum Kolei Wąskotorowej.

W niedalekiej Żelazowej Woli  jest  Dom Urodzenia Fryderyka Chopina (muzeum), a w Brochowie - kościół o charakterze obronnym, w którym mały Fryderyk był ochrzczony.

„Ząkatek” położony jest poza centrum, przy ulicy Partyzantów, która prostopadle łączy się z ulicą Warszawską - jedną z głównych ulic miasta. Przy ulicy Warszawskiej nie ma informacji o restauracji. Wiedzą więc o niej głównie mieszkańcy Sochaczewa.  

Przedbórz to miasto położone nad rzeką Pilicą, w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim.

W roku 1239 wymieniany jest gród warowny, który w połowie XIV w. Kazimierz Wielki rozbudował do postaci zamku, a w 1370 roku nadał miejscowości prawa miejskie. Król przyjeżdżał do przedborskich lasów na polowania. Podczas jednego z nich, 8 września 1370 roku, w okolicach miejscowości Żeleźnica, spadł z konia i złamał nogę (znajduje się tutaj obelisk upamiętniający ten wypadek). Niecałe dwa miesiące później Kazimierz Wielki umarł w Krakowie. Przyjmuje się, że wypadek ten zapoczątkował niekorzystny zbieg zdarzeń zdrowotnych, które doprowadziły do śmierci monarchy. Natomiast król Władysław Jagiełło, 29 lipca 1423 r. nadał w Przedborzu prawa miejskie dla Łodzi. Przed wojną w Przedborzu Żydzi stanowili ponad 60% mieszkańców. W mieście czynnych było kilkanaście szynków.

Dzisiejsza baza gastronomiczna jest zdecydowanie uboższa. Najbardziej znaną restauracją jest Parkowa, która w tym samym miejscu działa od ponad 30 lat. Wpierw należała do GS-u, a od 1998 roku jest w prywatnych rękach. W 2010 roku obiekt został przebudowany, w ofercie pojawiły się pokoje gościnne.

Restauracja tak się reklamuje: „Nasze menu stanowi tradycyjną kuchnię polską i regionalną. 30-letnie doświadczenie szefowej restauracji w branży gastronomicznej oraz doskonale wykwalifikowana kadra współpracowników sprawia, że nasza restauracja jest w stanie sprostać Państwa oczekiwaniom”.

Kowal to miasto królewskie Korony Królestwa Polskiego położone w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim. 30 kwietnia 1310 r.  na zamku w Kowalu urodził się król Kazimierz Wielki. Miasto zawdzięcza mu nadanie praw miejskich magdeburskich i ufundowanie kościoła parafialnego. 30 kwietna 2010 r. uroczyście odsłonięto pomnik króla i otwarto nowy park w czasie Ogólnopolskich Obchodów 700-lecia urodzin Kazimierza Wielkiego.

Pół kilometra od parku w kierunku Włocławka, przy drodze krajowej nr 91 w miejscowości Przydatki Gołaszewskie, od ponad dziesięciu lat usługi gastronomiczne świadczy restauracja Podgrodzie. Podgrodzie to także hotel, sala weselna oraz stacja paliw.