Żarki to miasto z bogatymi tradycjami związanymi z rolnictwem, handlem, rzemiosłem i młynarstwem. Leży w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim. Pierwsze źródłowe wzmianki o miejscowości pochodzą z XIV w. Dokumentem, który zamykał proces kształtowania się miasta był akt króla Władysława Jagiełły z 1406 roku, który potwierdził lokalizację Żarek na prawie niemiecko-średzkim. W 1556 roku Żarki zyskały przywilej nadany przez Zygmunta Augusta, który pozwalał na organizowanie trzech jarmarków rocznie oraz targów w każdy wtorek. Jarmarki odbywają się do dzisiaj, w każdą sobotę odwiedza je prawie 10 tysięcy osób. Lokalne produkty i przedmioty codziennego użytku można wybierać na 500 stoiskach zlokalizowanych na 1,5-hektarowej powierzchni targowej. Targi, ale znacznie mniejsze mają miejsce również w środy.

Więcej na temat targów i zabytkowych stodół: Zespół zabytkowych stodół w Żarkach oraz największy w północnej części województwa śląskiego supermarket pod chmurką

Wiek XVI to czas zasadniczego rozwoju rzemiosła, które w Żarkach miało najprawdopodobniej średniowieczne tradycje. Wiadomo, że w XVI w. w mieście funkcjonowały m.in. młyny, jatki, rzeźnie, gorzelnie, browary i kuźnica.

Złoty Potok to wieś położona w północnej części Jury Krakowsko-Częstochowskiej, w  województwie śląskim, w powiecie częstochowskim. Miejscowość i jej okolice to raj dla turystów. Takiego nagromadzenia atrakcji mogą inne gminy tylko pozazdrościć. Jednym z takich ciekawych miejsc jest „Grota Niedźwiedzia” i znajdujące się w jej pobliżu: Staw Nocy Letniej, Źródło Spełnionych Marzeń oraz Młyn Kołaczew.

Opis jaskini jest tutaj: Jaskinia, którą odkrył Zygmunt Krasiński. „Grota Niedźwiedzia” 

Park nad Jasieniem o pow. 13 ha (utworzony w 1964 roku) położony jest pomiędzy ulicą Śmigłego-Rydza, Tymienieckiego i osiedlem Zbiorcza. Sprawia wrażanie przestronnego i dzikiego (niektórzy okoliczni mieszkańcy nazywają go „Pole”). Większość ścieżek  w parku jest wydeptana w trawie, nie ma tu np. alejek wyłożonych kostką. W pobliżu ulicy Śmigłego-Rydza są nowe: plac zabaw, siłownia pod chmurką oraz boiska. Po przeciwległej stronie, od strony wschodniej, na rozległej łące można spotkać sporo osób zażywających kąpieli słonecznych. Park dzięki niekontrolowanemu przez władze miasta zniknięciu torów kolejowych oddzielających park od osiedla, rozszerzył się o ciągnący się wzdłuż bloków przy Zbiorczej pas zieleni z alejką.

Od strony południowo-wschodniej granicę parku wyznacza rzeka Jesień wraz ze stawem. Przy tamie spiętrzającej wodę znajduje się budynek o bardzo ciekawej historii: Wójtowski Młyn. W roku 2002 opuszczony budynek wynajęli harcerze ze Szczepu 58. Łódzkich Wodnych Drużyn Harcerskich.        

Złoty Potok to wieś położona w północnej części Jury Krakowsko-Częstochowskiej, w powiecie częstochowskim. Znana jest głównie z hodowli pstrąga tęczowego, stąd zaczął się triumfalny pochód tej ryby na stoły całej Europy.

Więcej na ten temat: Niesamowita historia hodowli pstrąga tęczowego w Złotym Potoku (woj. śląskie)

Żarki to miasto z bogatymi tradycjami związanymi z rolnictwem, handlem, rzemiosłem i młynarstwem. Leży w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim. W latach 2013 - 2015 staraniem władz gminy i z udziałem środków unijnych przebudowano obiekt dawnego młyna na potrzeby Muzeum Dawnych Rzemiosł. Remont pochłonął prawie 5 mln złotych, z czego 85% stanowiło dofinansowanie unijne. Od 2 sierpnia 2015 roku w starym młynie otwarto pierwsze w Polsce multimedialne Muzeum Dawnych Rzemiosł.

Pilica to rzeka w południowej i centralnej Polsce, najdłuższy lewy dopływ Wisły. Długość rzeki wynosi 319 km. W 2000 roku w Tomaszowie Mazowieckim powstało pierwsze w Polsce muzeum na wolnym powietrzu poświęcone rzece. Jego tworzenie rozpoczęło się z inicjatywy Stowarzyszenia Przyjaciół Pilicy i Nadpilicza. Od 2005 roku muzeum funkcjonuje jako samorządowa instytucja kultury podległa Urzędowi Miasta w Tomaszowie Mazowieckim. Zbiory skansenu gromadzone są w działach: młynarstwo wodne w dorzeczu Pilicy, wojenne trofea Pilicy, oś rzeki Pilicy, pamiątki po dawnej Spale, wioślarstwo i szkutnictwo ludowe, tradycje kuracyjne Pilicy.

Ciekawa ośmioboczna budowla z czerwonej cegły z urwanymi skrzydłami i nadszarpniętym przez ząb czasu gontowym dachem zakończonym zaokrągloną kopułą, góruje we wsi Bęsia (woj. warmińsko-mazurskie).

Wiatrak typu holenderskiego można dostrzec z drogi Biskupiec – Reszel po prawej stronie na lekkim wzniesieniu.

Zapomniany zabytek

Wiatrak wybudowano w 1810 r. w czasach świetności zbożowej. Po II wojnie światowej młynarskie sale wykorzystywano na ekspozycje obrazów i rzeźb, a także prezentację eksponatów Muzeum Młynarstwa Powietrznego. Od kilku lat wiatrak zieje pustką i niszczeje.  

Z historii

Bęsia za czasów Prus Wschodnich była znanym i cenionym kąpieliskiem za sprawą romantycznie położonego jeziora i źródlanej wody z zawartością żelaza, którą wykorzystywano do celów leczniczych. Kuracjusze mogli korzystać z licznych atrakcji, jakimi były m.in. sztuczne baseny (także wielopoziomowe), łaźnia parowa, kręglarnia, restauracje, ciastkarnia. Goście umilali sobie pobyt grą w bilard, jazdą na karuzeli, wycieczkami gondolami, żaglówkami i statkiem.