Łapczyna Wola to wieś położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Kluczewsko. Obecna nazwa wsi pojawia się w Liber Beneficiorum Łaskiego (tj. ok. roku 1520), chociaż pod poprzednią nazwą „Wola” wymieniano ją już w roku 1493. Łaski pisze, że we wsi stoi dwór, działa folwark, a parafia znajduje się w położonych w sąsiedztwie Stanowiskach. Pierwszym odnotowanym właścicielem wsi był Jan Rożenkowski-Łapka, herbu Drużyna. Od połowy XVI stulecia Łapczyna Wola należała do Bobrownickich, znanych jako gorliwi wyznawcy religii kalwińskiej.

Krasnobród to miasto na Roztoczu, w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krasnobród. Prawa miejskie otrzymał w drugiej połowie XVI w. za staraniem rodziny Leszczyńskich.

We wschodniej części miasta znajduje się barokowy zespół klasztorny dominikanów, do którego od setek lat przybywają pielgrzymi.
W zabudowaniach klasztoru mieści się kilka muzeów.

Łęgonice to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Nowe Miasto nad Pilicą. Po raz pierwszy wzmiankowana była już w 1136 r. w bulli papieża Innocentego II - jako własność kapituły gnieźnieńskiej - i aż do 1818 r. pozostawała w granicach archidiecezji gnieźnieńskiej. 

Drohiczyn to miasto położone nad Bugiem, w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drohiczyn. Jest jednym z najstarszych miast na Podlasiu. Archeolodzy odkryli tu ślady osadnictwa pochodzące z X w. p.n.e. Osada wiejska w tym miejscu istniała już w VI w. naszej ery, a dzięki położeniu nad „życiodajnym Bugiem" przekształciła się w prężny ośrodek handlowy i dała w późniejszym okresie początek miastu. Odnaleziony tutaj skarb srebrnych monet - dirhemów arabskich, datowanych na VIII i XI w. potwierdza, iż Drohiczyn przed wiekami pełnił rolę ważnego ośrodka handlowego.

Willa z Rudy Pabianickiej, między innymi ze względu na brak kanalizacji oraz ogrzewania, po przeniesieniu jej na teren skansenu przez lata była wyłączona z funkcji wystawienniczych i nie udostępniano jej zwiedzającym. 

Ciechanów to miasto w województwie mazowieckim, położone 100 km na północ od Warszawy, nad rzeką Łydynią. Rzeka ta pełniła kiedyś ważną funkcję obronną, gdyż w razie zagrożenia jej wody był spiętrzane i wówczas nie było dostępu do zamku. A zamek ciechanowski to wizytówka miasta, przykład nizinnego budownictwa obronnego.

Więcej o zamku: Ciekawie przedstawiona historia Księstwa Mazowieckiego na Zamku Książąt Mazowieckich w Ciechanowie

Nowym symbolem miasta, od prawie pięćdziesięciu lat, jest wieża ciśnień, która wieżą ciśnień jednak nie jest. Konstrukcja z torusem (dwuwymiarowa powierzchnia obrotowa) to wieżowy zbiornik wyrównawczy na wodę.

Więcej o wieży: Drugie życie „zmaterializowanej matematyki”. Park Nauki Torus w Ciechanowie (woj. mazowieckie)

Ciechanów to miasto w województwie mazowieckim, położone 100 km na północ od Warszawy, nad rzeką Łydynią. Rzeka ta pełniła kiedyś ważną funkcję obronną, gdyż w razie zagrożenia jej wody był spiętrzane i wówczas nie było dostępu do zamku. A zamek ciechanowski to wizytówka miasta, przykład nizinnego budownictwa obronnego.

Więcej o zamku: Ciekawie przedstawiona historia Księstwa Mazowieckiego na Zamku Książąt Mazowieckich w Ciechanowie

Nowym symbolem miasta, od prawie pięćdziesięciu lat, jest wieża ciśnień, która wieżą ciśnień jednak nie jest. Konstrukcja z torusem (dwuwymiarowa powierzchnia obrotowa) to wieżowy zbiornik wyrównawczy na wodę.

Więcej o wieży: Drugie życie „zmaterializowanej matematyki”. Park Nauki Torus w Ciechanowie (woj. mazowieckie)

Ciechanów to miasto w województwie mazowieckim, położone 100 km na północ od Warszawy, nad rzeką Łydynią. Rzeka ta pełniła kiedyś ważną funkcję obronną, gdyż w razie zagrożenia jej wody był spiętrzane i wówczas nie było dostępu do zamku. A zamek ciechanowski to wizytówka miasta, przykład nizinnego budownictwa obronnego.

Więcej o zamku: Ciekawie przedstawiona historia Księstwa Mazowieckiego na Zamku Książąt Mazowieckich w Ciechanowie

Nowym symbolem miasta, od prawie pięćdziesięciu lat, jest wieża ciśnień, która wieżą ciśnień jednak nie jest. Konstrukcja z torusem (dwuwymiarowa powierzchnia obrotowa) to wieżowy zbiornik wyrównawczy na wodę. 

Brwinów to miasto położone 25 km na południowy-zachód od centrum Warszawy, w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim. Charakterystyczna dla miasta jest urozmaicona zabudowa, z przewagą budownictwa jednorodzinnego.

Częstochowa to miasto na prawach powiatu położone w północnej części województwa śląskiego, główny polski ośrodek kultu maryjnego i pielgrzymowania. Kluczową arterią miasta jest powstała w I połowie XIX wieku aleja Najświętszej Maryi Panny. Szeroka na 44 m i długa na 1,5 km ulica prowadzi ze Starego Miasta do parków podjasnogórskich.

Boguszyce to wieś położona w woj. łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Rawa Mazowiecka. Do 1954 roku istniała gmina Boguszyce. W latach 1975 - 1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego. W Boguszycach znajduje się jeden z najcenniejszych zabytków drewnianej architektury sakralnej w Polsce - kościół św. Stanisława Biskupa Męczennika.

Świątynia ma konstrukcję zrębową, oszalowaną, o charakterze późnogotyckim. Ma trzy nawy, wysoki dwuspadowy dach pokryty gontem.  

Wieluń to miasto o ponad 700-letniej historii, położone na południu woj. łódzkiego, siedziba powiatu wieluńskiego. W Wieluniu kilkakrotnie przebywał król Władysław Jagiełło, tu spędził dzieciństwo kronikarz Jan Długosz. Wieluń jest jednym z 25 miast wymienionych w kronice Janka z Czarnkowa jako obwiedzionych za czasów Kazimierza Wielkiego murami obronnymi. Mury te, o wys. 8-8,5 m, miały długość około 1200 -1300 metrów i obejmowały teren miasta o powierzchni ok. 12 ha. Fortyfikacje wieluńskie tworzyło także sześć baszt i bramy. Do naszych czasów wszystkie baszty dotrwały w formie ruiny. Jednak kilka lat temu podjęto decyzję o odbudowanie baszty Męczarnia (Katownia). Dobudowano dwa piętra, a na szczycie baszty powstał punkt widokowy.

Basztę uroczyście otwarto 4 czerwca 2014r., a dwa lata później oddano ją w użytkowanie Muzeum Ziemi Wieluńskiej.

W baszcie są dwie wystawy: W izbie wieluńskiego kata oraz Dzieje oręża polskiego w średniowieczu i okresie staropolskim.

Zwiedzanie jest bezpłatne i na żądanie (warto wcześniej uzgodnić termin).         

Chociaż ma niemal dwieście lat, pośród innych łódzkich fabrycznych budowli wyróżnia się niezwykłą elegancją i lekkością. Duma miasta została zakryta rusztowaniami, by już wkrótce zachwycić wszystkich odświeżoną elewacją. Dzięki inwestycji współfinansowanej ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020 charakterystyczny budynek Białej Fabryki krok po kroku odzyskuje dawną świetność. 

Pilica to miasto położone w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej. Miasto leży u źródeł rzeki Pilicy, najdłuższego lewego dopływu Wisły (prawie 320 km długości). Niedaleko źródeł rzeki znajduje się zalew Pilica z wyznaczonymi miejscami do kąpieli.

Powyżej zalewu wznosi się powstały w pierwszej połowie XVII w. pałac w kształcie włoskiej willi z arkadowym portykiem i największym w kraju wnętrzem. Pałac miał wielu właścicieli, którzy dokonywali w nim licznych przeróbek i zmian. Po wojnie urządzono tu dom dziecka, następnie zakład wychowawczy.

Od maja 1989 r. pałac oraz park (kiedyś w stylu angielskim, włoskim i francuskim) należał do Barbary Piaseckiej - Johnson. W 2001 „Forbes” zaliczył Polkę do 20 najbogatszych kobiet na świecie. 

Muzeum Historyczne Krakowa zaprasza na wystawę Ostoja tradycji w Starej Synagodze, gdzie bohaterką wystawy jest… Stara Synagoga.

Ozorków to miasto położone niedaleko Łodzi, nad rzeką Bzurą, w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim. Najstarsze informacje o Ozorkowie sięgają połowy XIV w. Pierwszy kościół ewangelicki w Ozorkowie - drewniany - został wybudowany w 1814 r., tzn. w roku, w którym miejscowa ludność wyznania ewangelickiego zamieszkująca Ozorków  i okoliczne wsie olenderskie rozpoczęła starania o powołanie do życia parafii ewangelickiej. 

Dąbrowa Górnicza to miasto na prawach powiatu, położone nad rzeką Przemszą, w województwie śląskim, największy ośrodek przemysłowy Zagłębia Dąbrowskiego. Symbolami miasta są: chyba najpiękniejszy architektonicznie w kraju dom kultury - Pałac Kultury Zagłębia (wybudowany w stylu socrealizmu) oraz znajdujący się w jego pobliżu pomnik Bohaterom Czerwonych Sztandarów.  

Willa do 1939 roku pełniła rolę letniej rezydencji. W 2008 roku niszczejący obiekt przeniesiono do Skansenu Łódzkiej Architektury Drewnianej, jednak jego czas jeszcze nie nadszedł. Dziś unikatowa historyczna budowla przechodzi gruntowną modernizację, by nie tylko zachwycać urodą eklektycznej architektury, ale także stać się nowoczesną, całoroczną przestrzenią Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.

Chełm leży w zachodniej części Polesia Wołyńskiego, nad rzeką Uherką - lewym dopływem Bugu. Miasto zamieszkuje około 65.000 mieszkańców. W przeszłości jeden z głównych ośrodków osadniczych w rejonie środkowego Bugu i stolica ukształtowanej w średniowieczu ziemi chełmskiej. Jako gród leżący na pograniczu wschodniej i zachodniej Słowiańszczyzny, podlegał wpływom katolicyzmu i prawosławia oraz był obiektem rywalizacji między Polską, Rusią, Litwą i Węgrami. W XIII wieku Chełm pełnił rolę stolicy księstwa halicko-włodzimierskiego. Chełm przez wieki zamieszkały był przez różnorodną etniczno-religijnie ludność, złożoną z Polaków, Ukraińców, Żydów i przedstawicieli innych narodowości.

Inowłódz to dawne miasto, obecnie wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Inowłódz, nad rzeką Pilicą. Pierwszą lokację miejską Inowłódz otrzymał przed 1370 rokiem, utracił około 1550 roku. Ponowne nadanie praw miejskich miało miejsce w 1618 roku, a ich definitywne utracenie w 1870 roku.

W połowie XIII wieku Inowłódz zaliczał się do grona większych ośrodków osadniczych dorzecza środkowej Pilicy. Dysponując przeprawą przez Pilicę, poborem cła, karczmami i targowiskiem był przygotowany do obsługi ruchu handlowego. Dużą rolę w gospodarce miasta odgrywało przetwórstwo zbożowe oraz warzenie piwa. W poł. XIV wieku Kazimierz Wielki nadał osadzie prawa miejskie i nakazał kupcom podróżującym z Torunia do Krakowa i dalej na Węgry, aby wybierali szlak prowadzący przez Inowłódz. Fakt ten dodatkowo podniósł rangę miasta, dzięki czemu Inowłódz stał się ważnym punktem na mapie Królestwa Polskiego. To był najpomyślniejszy okres w dziejach miejscowości. Oprócz dochodów płynących z zarządzania dobrami królewskimi i opłat celnych, dochodziły również korzyści z eksploatacji rzeki i wycinania Puszczy Pilickiej.