Kutno to miasto położone w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, na skrzyżowaniu dwóch autostrad A1 i A2. Kutno rozwinęło się z osady wiejskiej. W końcu XIII wieku znalazło się w granicach prowincji łęczyckiej. U schyłku XIV wieku Kutno leżało w ziemi rawskiej, w okręgu gostynińskim. W 1462 roku zostało włączone do Korony i znalazło się w granicach powiatu gostynińskiego.

Od XIV do XVII wieku Kutno stanowiło własność Kucieńskich herbu Ogończyk. Pierwszym znanym właścicielem Kutna był Andrzej z Radzikowa, syn kasztelana dobrzyńskiego, właściciel Kutna i Sieciechowa, któremu książę mazowiecki Siemowit IV w 1386 roku nadał przywilej targowy na dzień św. Wawrzyńca, czyli 10 sierpnia. Duże znaczenie dla rozwoju Kutna miało jego położenie. Przez miasto przechodził trakt z Warszawy do Poznania.

Położenie decyduje także i o współczesnym rozwoju miasta, które jest ważnym ośrodkiem przemysłowym. W kraju miasto znane jest z dwóch imprez: Święta Róży i zawodów w baseballu. Więcej na ten temat: Restauracja Muzyczna w Kutnie. Święto Róży, róża Kutno oraz baseball

W południowej części Kutna znajduje się zespół pałacowy Gierałty. W skład zespołu wchodzą pałac dawnych właścicieli Kutna (dziś siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej) i park, obecnie im. Wiosny Ludów. Na wschodnim krańcu parku stoi kaplica poświęcona Mniewskim - właścicielom miasta w XIX wieku. 

Michniów to wieś położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Suchedniów. W czasie II wojny światowej Michniów był siedzibą sztabu Świętokrzyskich Zgrupowań AK dowodzonych przez por. Jana Piwnika ps. „Ponury”.

W dniach 12 i 13 lipca 1943 r. została spacyfikowana przez niemieckie oddziały policyjne. Niemcy w ciągu dwóch dni wymordowali 204 osoby: 103 mężczyzn - w większości spalonych żywcem, 53 kobiety i 48 dzieci, aż dziesięcioro z nich miało mniej niż 10 lat.

Wymordowanie mieszkańców wsi było odwetem za ich pomoc dla oddziałów partyzanckich oraz przynależność do Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. Niemcy nie zamordowali jedenastu osób,  wobec których mieli konkretne podejrzenia o podziemną działalność. Osoby te zostały wywiezione do KL Auschwitz, gdzie sześcioro z nich zginęło. Osiemnaście młodych dziewcząt wywieziono na przymusowe roboty do Rzeszy.