Coraz bardziej popularne w Czechach, szczególnie w terenach górskich, stają się rowery elektryczne. 

Trasy rowerowe są oznakowane, o różnym poziomie trudności. Wiodą one najczęściej mniej uczęszczanymi drogami asfaltowymi oraz utwardzonymi polnymi i leśnymi ścieżkami.

Piękna wyspa Hiddensee zajmująca powierzchnię prawie 19 km² leży na zachód od Rugii na Morzu Bałtyckim. „Söte Länneken“ (słodki kraik), jak nazywają ją czule jej mieszkańcy, zachwyca urokliwym krajobrazem i skłaniającym do medytacji spokojem.

Od 1 lipca zacznie obowiązywać ustawa o imprezach turystycznych, której głównym celem jest lepsza ochrona podróżnych i klientów sektora turystycznego. Nowe przepisy oznaczają więcej pracy i więcej obowiązków dla biur podróży oraz pośredników online, zwiększają także ich odpowiedzialność karną. Za to konsumentom ustawa przyznaje szereg przywilejów, m.in. prawo do odsprzedaży do siedmiu dni przed rozpoczęciem wyjazdu turystycznego i zareklamowania jej w ciągu trzech lat.

Pilaszków to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Ożarów Mazowiecki. Dzieje historycznego Pilaszkowa sięgają czasów Mazowsza Książęcego, a siedziba ludzka istniała w odległości ok. 300 na wschód od obecnego dworu już 500 lat p.n.e. Znajdujący się tu w średniowieczu drewniany gródek rycerski był związany z siedzibą książąt mazowieckich Błonie (obecnie grodzisko zwane Łysą Górą nad brzegiem rzeki Utraty). Najstarszy pisany dowód istnienia Pilaszkowa pochodzi z roku 1359 i wiąże się z imieniem Chwaliboga, duchownego katolickiego, studenta Uniwersytetu w Avignon we Francji, którego ojciec rycerz Grzegorz z Pielaszkowa jest najstarszym znanym właścicielem tego miejsca.

Nazwa „Pilaszków" na przestrzeni dziejów funkcjonowała także w następujących odmianach: Pielaszkowo, Pielaszków, Pilaszkowo, Pielaszkowice. W pisanych po łacinie dokumentach z 1453 roku siedziba pilaszkowska określana jest słowem vallacio, czyli: szaniec, miejsce obronne, otoczone wałem i palisadą.

W Pilaszkowie znajduje się zabytkowy dwór, w którym mieści się Muzeum Dworu Polskiego (muzeum otwarto 1 lipca 1995r.). W niedużej odległości od dworu położone są trzy pawilony, w których eksponowane są 52 konne pojazdy różnej klasy i o różnym przeznaczeniu. Jest to Muzeum Pojazdów Konnych powstałe z inicjatywy księdza Edwarda Sobieraja, a uroczyście otwarte 23 czerwca 2003r. (więcej na temat muzeum: Zapomniane unikatowe eksponaty w Muzeum Pojazdów Konnych w Pilaszkowie (Mazowsze). Ksiądz Edward Sobieraj).

Miejsko-wiejska gmina Myszyniec położona jest w północno-wschodniej części naszego kraju, w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim – w regionie zwanym Kurpiami lub Kurpiowszczyzną.

Założenie Myszyńca, największej miejscowości na tych ziemiach, uznawanego za historyczną stolicę Kurpiowskiej Puszczy Zielonej datuje się na rok 1650. W 1798 roku Myszyniec otrzymał prawa miejskie, które zostały mu odebrane w 1869 roku m.in. z powodu udziału miejscowej ludności w powstaniu styczniowym. Miastu prawa przywrócone zostały dopiero w 1993 roku.

Wizytówką Myszyńca jest konsekrowany w 1926 roku kościół, w 1999 r. podniesiony do godności kolegiaty, a od roku 2013 jako bazylika mniejsza. Tuż przy świątyni znajduje się mały, powstały jeszcze przed II wojną światową, drewniany budynek dawnej organistówki. Mieści się w nim - powstała w lutym 2016r. z inicjatywy małżonków Stefanii i Janusza Prusaczyków - Izba Pamięci biskupa Edwarda Samsela. 

Kurpie to tereny Puszczy Zielonej (zwanej także Kurpiowską), położone pomiędzy rzeką Narwią a byłymi Prusami Wschodnimi. Wschodnią granicę Kurpiowszczyzny wyznacza rzeka Pisa, zachodnią natomiast rzeka Orzyc. Głównymi ośrodkami regionu są Kadzidło, Łyse, Zbójna, Myszyniec i Ostrołęka.

Region kurpiowski, o tak bogatej i żywej kulturze, położony na czystych obszarach na terenie tzw. Zielonych Płuc Polski - staje się pod względem kultury, turystyki i wypoczynku jednym z najbardziej atrakcyjnych obszarów Polski i Europy.

Od zawsze Kurpie charakteryzowały się niezwykłą odrębnością i bogactwem kultury. Już w czasach potopu szwedzkiego wspomina się o Kurpiach jako narodzie wybitnie walecznym i odważnym. Ludzie żyjący w tym regionie posiadali większe swobody obywatelskie, kurpiowscy chłopi zwolnieni byli z obowiązku pańszczyzny, byli wolni oraz posiadali prawo polowania z królami Polski. Wzmianka na temat Kurpiów znajduje się nawet w słynnej powieści „Potop” Henryka Sienkiewicza, który również zwraca uwagę na wyjątkowość tego regionu.

Wyznacznikami odrębności regionalnej są różne wytwory miejscowej kultury ludowej. Kurpie od dawna posiadali poczucie swej odrębności, inności. Mając taką świadomość dawali temu wyraz m.in. przez odmienny sposób budowania i zdobienia domów, odrębny strój i tkaniny, odrębną sztukę ludową i obrzędy. Jedynie na Kurpiach wytworzyły się wycinanki w kształcie lelui drzewka życia, wota woskowe, pieczywo noworoczne nowe latka, czółka w stroju panien. Tu występowały swoiste krzyże żelazne, rzeźby świętych w przydrożnych kapliczkach, ozdoby snycerskie, kosze i dzbany wyplatane z korzeni sosny i nawet palmy wielkanocne, wieńce dożynkowe, pisanki, pająki zwane kerecami. Kurpsie zaś to nazwa obuwia plecionego z łyka lipowego lub łapcie skórzane. W takim właśnie obuwiu chodzili pierwsi mieszkańcy Puszczy Zielonej, czyli Puszczacy.

Głównym zajęciem Kurpi było myślistwo, rybołówstwo, a przede wszystkim hodowla pszczół. Bartnictwo rozwinęło się w puszczy do ogromnych rozmiarów i przez długie lata wyrobiło odrębny typ ludzi - bartników. Wytworzyli oni wielkie towarzystwo, czyli bractwo bartnicze, mające swoją administrację, swój sąd i urzędników.

Znajdujący się w Füssen, w Bawarii, zamek Neuschwanstein uznawany jest za najpiękniejszy na świecie. Zbudowany został pod koniec XIX wieku przez króla Ludwika II. Wittelsbacha, jako ucieleśnienie jego marzeń o romantycznym zamku rycerskim. Dziś jest to jedna z największych atrakcji turystycznych w Niemczech.

W pierwszym kwartale 2018 roku do obiektów zbiorowego zakwaterowania w Czechach przybyły dwa miliony turystów zagranicznych i niecałe dwa miliony turystów krajowych. Zarówno zagraniczny, jak i krajowy ruch turystyczny odnotował wzrost o 11 procent, w porównaniu z pierwszym kwartałem ubiegłego roku.  

Rawa Mazowiecka to miasto leżące w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, nad rzeką Rawką. XIV-wieczny zamek był siedzibą piastowskich książąt mazowieckich, władających w średniowieczu ziemią rawską. Po jej włączeniu do Korony w połowie XV w., miasto z pozycji oddzielnego księstwa zeszło do roli stolicy województwa rawskiego, którą to rolę sprawowało do 1793r.

W 1562 roku Rawa stała się siedzibą tzw. skarbu kwarcianego, podatku na utrzymanie wojska wprowadzonego za panowania Zygmunta Augusta.

Całkowity niemal upadek miasta przynoszą lata potopu szwedzkiego. Dzieła zniszczenia dokonał wielki pożar w 1766r. niszczący większość budynków miasta. Do końca istnienia rzeczpospolitej szlacheckiej, mimo podejmowanych prób Rawa nie odzyskała już swego dawnego znaczenia. Z budowli wzniesionych w okresie świetności do naszych czasów przetrwał jedynie pojezuicki barokowy kościół, powstały w 1613 roku wraz z częścią dawnego kolegium, umiejscowiony w zachodniej pierzei rynku.

Dzisiejszy układ przestrzenny centrum Rawy związany jest z działaniami prowadzonymi przez władze miejskie i okręgowe w latach 20. XIX stulecia. Zmierzały one do uporządkowania biegu ulic i nadania miastu nowoczesnego i funkcjonalnego wyglądu. Udało się zrealizować tylko część zamierzonych na szeroką skalę prac projektowych. Spośród budynków powstałych w tym okresie, szczególnie wyróżniają się dwa gmachy zaprojektowane przez architekta Bonifacego Witkowskiego: klasycystyczny ratusz (powstały w latach 1822 – 1824), zamykający południową pierzeję rynku oraz nieistniejący już dzisiaj budynek zlokalizowany przy ówczesnym Nowym Rynku, będący siedzibą Komisji Obwodowej (1824 – 1827). Ponadto na tyłach kolegium pojezuickiego urządzony został wówczas ogród spacerowy o charakterze parku angielskiego.

Lata Królestwa Kongresowego wiążą się z próbą uprzemysłowienia Rawy, czego wyrazem było założenie fabryki sukna w osadzie Tatar na obrzeżach miasta. Istniały ponadto plany rozbudowy w mieście i okolicy przemysłu włókienniczego. Jednakże nasilające się po upadku powstania listopadowego, a zwłaszcza styczniowego, represje władz rosyjskich przekreśliły te ambitne plany.

Ostatecznie postępujące zubożenie mieszkańców, brak dogodnych połączeń komunikacyjnych, w tym zwłaszcza linii kolejowej umożliwiającej połączenie z innymi większymi ośrodkami, a przede wszystkim nie wykształcenie się większego ośrodka przemysłowego mogącego przyciągnąć do miasta nowych mieszkańców sprawiły, że Rawa na początku naszego stulecia była kilkutysięcznym miasteczkiem o rolniczym charakterze. W czasie I wojny światowej większość domów została poważnie uszkodzona, miasto znajdowało się bowiem przez przeszło pół roku bezpośrednio w strefie frontowej.

Lata międzywojenne to okres wzmożonych inwestycji. Odbudowano, z zachowaniem stylowego charakteru, dawny gmach Komisji Obwodowej, przeznaczając go na starostwo. W 1922 roku rozpoczęła się budowa nowoczesnego i przestronnego budynku szkoły powszechnej, zaprojektowanego przez architekta Konrada Kłosa. W tym okresie oddana została do użytku elektrownia miejska oraz budynek domu społecznego, w którym zlokalizowana została straż pożarna.

Rozwój miasta przerwany został przez kolejną wojnę, działania której spowodowały zniszczenie wielu budynków miejskich.

W wyniku transformacji ustrojowej Rawa Mazowiecka sporo zyskała. To nie to samo - małe, senne miasteczko z początku lat dziewięćdziesiątych.

Od 1963 roku do dzisiaj w mieście funkcjonuje placówka muzealna ziemi rawskiej. 

Wyjątkowy na skalę światową zespół Berlińskiej Wyspy Muzeów z pięcioma przypominającymi świątynie budynkami kryje skarby z 6000 lat historii ludzkości. Berlińska Wyspa Muzeów, ulokowana w historycznym centrum miasta, została wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO w 1999 roku i stanowi serce berlińskiego świata muzeów, a zarazem największą inwestycję kulturową w Europie.

Nasze propozycje tras łączą 42 miejsc wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO w Niemczech z wieloma atrakcjami turystycznymi. Aby ułatwić zwiedzanie z komunikacyjnego punktu widzenia, trasy rozpoczynają się i kończą w pobliżu międzynarodowych lotnisk.

Trasa UNESCO „Pałace i ogrody” rozpoczyna się i kończy w Lipsku. Jej przebieg wyznaczają liczne świadectwa niemieckiej historii, która we wspaniałych pałacach i czarujących parkach krajobrazowych pozostaje nadal żywa. 

Już od lat Bayern-Park w Reisbach jest słusznie uznawany za doskonałe miejsce rozrywki i edukacji. Już na wejściu gości witają niezwykłe kompozycje kwiatowe, powodujące szybsze bicie serca każdego miłośnika kwiatów. 

Liczba połączeń pasażerskich do Skandynawii na razie nie jest imponująca, natomiast znaczenie tej gałęzi transportu dla turystyki stale rośnie. Trójmiasto stoi przed dużą szansą, żeby ten segment rynku zagospodarować – uważa Marcin Osowski, wiceprezes Portu Gdańsk. Port, który realizuje olbrzymi program inwestycyjny, współfinansowany z unijnych środków, stawia też na rozwój turystyki. Na początek zwiększy częstotliwość połączeń promowych do Szwecji.

W 2017 roku z turystycznych obiektów noclegowych w Rzeszowie skorzystało 272,0 tys. turystów w tym 79,5 tys. z zagranicy. Łącznie udzielono 396,2 tys. noclegów.

Ze względu na złą jakość powietrza Zakopane nie miało prawa pobierać od turystów opłaty miejscowej - wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich, który przyłączył się do postępowania, pobieranie opłat w takiej sytuacji wprowadza w błąd obywateli. Prawomocny wyrok NSA oznacza, że każdy, kto uiścił taką opłatę w Zakopanem, będzie mógł się domagać jej zwrotu.

Nowe, restrykcyjne prawo o ochronie danych osobowych i ustawa o imprezach turystycznych, która zacznie obowiązywać z początkiem lipca to dwie najważniejsze zmiany legislacyjne, które odczuje w tym roku branża turystyczna. Obawy organizatorów i biur podróży budzi szczególnie nowy termin przysługujący na zareklamowanie wycieczki czy imprezy turystycznej

Tłok na stokach, brawura i przecenianie swoich umiejętności – to najczęstsze przyczyny wypadków na górskich stokach. Każdego roku GOPR odnotowuje kilka tysięcy takich incydentów. Poziom wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa na stoku jest zbyt niski, a większość narciarzy nie wie nawet, czym jest obowiązkowy dekalog FIS. Przypominają o nim Zimowe Miasteczka Milki, w których GOPR-owcy szkolą narciarzy z zasad bezpieczeństwa na stoku

Innowacje coraz częściej ułatwiają i urozmaicają podróże. Walizka z portem USB naładuje telefon w podróży, inteligentne słuchawki przetłumaczą niemal wszystkie języki świata, a aplikacja z rozszerzoną rzeczywistością pokaże, jak wyglądała dana lokalizacja nawet 750 lat temu

Złatna to wieś położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Ujsoły, w górnej części doliny potoku Bystra. Dla miłośników gór jest znaną miejscowością wypadową na Rysiankę, Lipowską czy Krawców Wierch. Wieś została założona przez osadników wołoskich w XVI wieku. Kiedyś w Złatnej istniała huta szkła. Dla upamiętnienia tamtych czasów i ocalenia od zapomnienia pozostałości po dawnych właścicielach ziem - dynastiach Wielopolskich i Habsburgów - powstał Szklany szlak. W ramach projektu wyznaczono szlak prowadzący do poszczególnych obiektów historycznych.

Duża konkurencja ze strony apartamentów i obiektów na krótkoterminowy wynajem oraz rosnące koszty pracy powodują, że hotele muszą szukać sposobów na podniesienie rentowności i przyciągnięcie gości. To jest jednak trudne ze względu na brak dostępnych pracowników. Dlatego branża coraz częściej zmienia politykę kadrową i inwestuje w szkolenia, by utrzymać personel. Odpowiedzią na ten problem są również inwestycje w automatyzację