Komunistyczny aparat bezpieczeństwa był dla rządzących powojenną Polską „mieczem i tarczą”. Jego funkcjonariusze nie tylko dostarczali informacji na temat zagrożeń czyhających na nowe władze, ale również eliminowali – często fizycznie – przeciwników rządzącej partii. Przez wiele lat o aparacie bezpieczeństwa wolno było pisać albo dobrze, albo wcale. Dziś się to zmieniło.
Niniejsza publikacja szczegółowo opisuje funkcjonowanie aparatu represji w powojennym województwie gdańskim. Jak wyglądała jego struktura? Kim byli tworzący go ludzie? Jak odnajdowali się oni w powojennej rzeczywistości Pomorza Gdańskiego? Co stanowiło dla nich największe wyzwanie? Jaka była skala represji wobec społeczeństwa? W jakich warunkach przebywali więźniowie UB? Jak zapamiętały swych oprawców ofiary systemu komunistycznego? Odpowiedzi na te i na wiele innych pytań znajdzie czytelnik w książce, która jest pierwszą tak szeroką charakterystyką działalności aparatu bezpieczeństwa na poziomie wojewódzkim.
(fragment wstępu monografii Daniela Czerwińskiego)
Wiadomość prasowa: Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie
